Ne sen bana kıy ne ben sana
Ne o çıkmaz sokağı bekle
Ne beni hatırla
Ne geride bıraktığını ara
Sayılı günler geçer
Unutursun
Başa gelen dert çekilir
Bunuda unutursun
Yazı kalır söz uçar
Denize yazılar yazdım
Mürekkep damlatarak kağıtlarda
İz bıraktım
Arkasında iz bırakmadan
Gider o tren deniz üstünde
Bu şehirde gemiler
Vagonların üstünde
Unutmazsan
Aşka Yazık olur
Ölüm sebebin
Rüyalar olur
O sokakta
Bir daha da ruhlar denk düşer sanma
Ben çıkmam o sokağa
Kayboldum çıkmaz sokaklar içinde
Ruhun hapishanesinde
Izdıraplar varmış
Uğrunda acı varmış
Buna dayanamayan bedenler varmış
Aklım
Sonradan vurur
Gözlerim ufukta yok olur
Hayallerim uğruna toz olur
Ruhlar mahseni sessiz olur
Geceler uzun
Güneşin geceye hasreti gibi
Ayın aşkı çok olur
Aşk kendi icat eder mutsuzluğu
İnsan kendini üzer
Kaçmak ister
Hiç var olmamış gibi
İnsan Ölümü bekler
Gecenin koynunda
Uykunun rüyaya daldığı saate
Kendinden geçerek
Burada geceler uzun olur
Güneşin batışı gibi
Doğuşuda var
Uyarayım
Sen de uyu uyku vakti
Uykusuz Geceler uzun olur
Akıl o gecelerde mazide olur
Kalp atışı belirsiz olur
Uykusuz gecelerde gez
Çıkmazın duvarlarına çarpa çarpa
Suyun yakmasıyla
Ara beni
Yıldızları avuçuna al
Ateşin serinliği
Buzun sıcaklığı ile
Ara beni
Bu şehirde
Yıldızlar parıldar
Işık saçar
Güneşin aksine
Güneşin soğukluğu altında
Nerden gelir bilmiyorum
Ama bir otobüs bekliyorum
Denizin ortasında
Yanardağı bekler gibi
Yazın kar bekliyorum
Kışın sıcağı beklediğim gibi
Bir infilak bekliyorum
Neden uyumadın
Seni de mi uyku tutmadı
Aşkın ateşi
Senide mi uyutmadı
Mazide kalmış
Hapisteki ruhlar gibiyim
Zihin hapishanesinde
Tutsak gibiyim
Uykusuz gecelerde geziyorum
Kibritin gölgesinde huzur arıyorum
Bu zehir kusan dünyada
Panzehir arıyorum
Umutların tükendiği yerde
Yangın olduğum yerde
Gönül çilesinin kaynağında
Bir infilak bekliyorum
Zehirler içinde
Panzehire hasret geziyorum
Volkanın alevi gibi
Güneşe hasret geziyorum
İnfilak edecek bu volkan
Aşk alevi saracak bu kalbi
Bir ümit bekliyorum
Kendimden geçiyorum
Güneş geceye hasret doğarken
O gün gökten ateş yağar
Fışkırır topraktan lavlar
Buzulların alevi insanı boğar
Düşünen Bir Genç