"Aslında akıl insana bahşedilmiş en muhteşem ama o derece de yalın bir melekedir. İnsanlar aklın bizi yönlendirdiğini zanneder. Hakikatte ise aklı yönlendiren bir olumlu, bir de olumsuz müteharrik vardır: Gönül ve nefs. Aklımız gönlümüzün önüne düşünce insan kendi yaratılışına uygun şeyler üretir; nefsin önüne düşünce sapkınlık başlar. Bu dengeyi kurma noktasında insana irade gücü verilmiştir." "Şeriat elden gidiyor, diyor ulema ,işte rezalet!" "Rezalet denmez buna,bu dediğin düpedüz cehalet. O sözdeki şeriat din demek değildir ki; hukuktur, adalettir. Hukuk elden gidiyor diyorsa kişi,hakikatten daha hakikattir." "Keşke kitaplar her eve girse ve okunsa; keşke her evin alt katı okul olsa ,matbaa olsa" İşte bu satırlar okumanın, araştırmanın ne kadar önemli olduğunu anlatıyor. İnsanlar okumadan, araştırmadan, kulaktan duyma sözlerle bir şeylerin varlığını kabul ediyor ve hayatlarına devam ediyorlar. Okuduğum bu eser Osmanlı Devletinde Lale Devrini ele alıyor. Bir yandan lüks, şatafat içindeki yaşamdan, Bir yandan halkın yoksulluğundan bahsediliyor. Çeşitli entrikaların döndüğü, dost mu düşman mı belli olmayan kişiler, yıllarca gizlenmiş sırlar, saray hayatı ve yoksul halk… Halklar, hem yoksul hem de okumayıp, araştırmayan kesimden oluşuyorsa yönlendirilmenin ne derece basit ve korkunç olayların o derece akıl almaz bir şekilde yaşanılacağı kaçınılmaz oluyor. Yoksul halkın kışkırtılıp, galeyana gelmesi bana Charlies Dickins’in İki Şehrin Hikayesi adlı kitabında geçen Fransız ihtilali olaylarında, Bastille baskını hatırlattı ve buradan da anlaşılıyor ki hangi toplum olursa olsun bir ülkede, hak, adalet kavramlarının ucunu kaçırıp zenginler ile fakir halk arasında makas kapanmayacak derecede açılırsa, o toplumda; mutluluğun yerini mutsuzluk, Huzurun yerini huzursuzluk, hayallerin yerini ümitsizlik, sevginin yerini de nefret alıyor.

Katre-i Matemİskender Pala · Kapı Yayınları · 202222,2bin okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İdris Çağlar