Galiba şairler yüzünden "ölüm" kelimesi bir türlü ölememekte, diyor Burhanettin Tatar arka kapak yazısında kitabın. Zira bu kitap, ismiyle müsemma, insanın alacakaranlığına dair düşlerini kurcalıyor. şairin kelimeleri, ölüm bağlamında üşüşüyor önünüze. ölüme doğru attığı koşar adımların itirafı var bu kitapta, daha doğrusu şiir yazma eyleminin içinde bulunanların, kedere ve gözyaşına nasıl da hevesle kucak açtığını dizeliyor kendi hikayesi özelinde. şair, kendini ürkünç dehlizlerde gezinmekten alıkoyamıyor, çünkü o şair. çünkü o, şiir dediğimiz, aslında kimsenin akıl sır erdiremediği bir gizin peşinde, alacakaranlığın izinde. alenen bir ölmek arzusu olmasa da, ben şairsem, dizelerim defalarca kanatmalı yaralarımı, tıpkı Oğuz Atay' ın cam kırıklarına benzettiği o kelimeler gibi, ben şairsem, sustuğum takdirde canımı yakacak kelimelerden sakınmam ki kendimi, bağırır çağırırım ve bile isteye beni yaralamasına boyun eğerim şiirimin. çünkü tutamam içimde. tutamamıştır içinde şair. gittikçe hiddetlenen hayat yolculuğuna bir uğraş bulmak istemiş ve kendisi için böylesine ölümdar bir kabahat seçmiştir. yazmak ve kelimeler... karanlık ve vedalar... toprağın örttüğü milyonlarca şiir, şiirin gizil manalarını da alıp götüren şairler...uzayıp giden kederler ve tüm bunları anlamlandırmaya çalışırken kaybolan fani...ne kadar anlatsam da eksik kalacak hep söylenmesi gerekenler, bu kitap için. bir kurgu olsa, hay hay anlatırız, elimize yapışacak değil ya. ancak iş, şiire dayandı mı en fazla ne ölçüde neyi anlatabiliriz? özetlemeye kalkışsak elimizde kalır, birkaç dizeye indirgemeye çalışsak öteki dizeler haksızlığa uğrar. o yüzden benden bu kadar, dilim döndüğünce anlattım bir şeyler, sürç- i lisan ettikse affola. vesselam.

Alacakaranlık DüşleriServet Gündoğdu · Palto Yayınevi · 20146 okunma

·

18 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

humeyra