"Annem çok daha sonra, kireç gibi bembeyaz kesilmiş ve perişan vaziyette, komşumuz Anna'ya tutunarak geldi. Derhal yanına koşup ona sıkı sıkı sarıldım, ama surat ifadesi değişmedi. Boş ve ifadesiz bir maskenin ardından bana baktı ve beni yavaşca geri itti. Konuşmadı, tüm öğleden sonrasını mutfak masasında oturarak geçirdi ve kime ait olduklarını anlamak istermiş gibi titreyen ellerine baktı."
Sayfa 37
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.