Varoluş tarzı; varoluş hazzıdır.
Littera- aykırı edebiyat ya da erotik edebiyat= Sade
Sade’i erotizm filozofu okuyanlardan farklı Carterin’nin gözünde o “ ancien regime” karşıtı, ihtilalcı ve aristokrat bir pornografi yazarıdır. Ama bir düş gücü teröristi olarak, pornografi tarihinde özel bir yeri vardır. Çünkü o insan doğasını değişebileceğine, erkek iktidarını üç eril sembolü ( Tanrı, kral ve kanun) yıkabileceğine inanmıştı. Yıkımı başlatmış :))
Sade, kadın cinseliğini ve cinsel ilişkilerin özgür olmayan bir toplum bağlamında tanımlamıştır. Böyle bir toplumda cinsel ilişkilerde saf zorbalığın ifadesidir.
Bütün o müthiş gaddar Sade orjilerinde hiç değişmeyen, kırbacı elinde tutanın politik iktidarın da sahibi olmasıdır. “ bu şemada resmî cinsiyetler her ne olursa olsun, erkek zorbalığı kadın ise mağduriyeti temsil eder.
Sado- mazohistik pratik bir siyasal egemenlik ritüeldir. Sadenin evreninde haz asla paylaşılmaz. Bütün yataklar mayın tarlasıdır. Bu halde cinsel ilişkide karşılık yoktur. Eşlerden değil taraflardan bahseder.
Sadenin bütünüyle cinselleştirilmiş dünyasında son kertede kadınların adanmış kurbanlar ve acımasız ritüel canileridir diye ikiye ayırır. Sade kadın ya cinsel politik kurbanıdır ya da elinde hiç bırakmadığı kırbacıyla erkek zorbanın politikasını sürdüren
canavardır. Dünyada hiç bir yeri olmayan, kendini zavallı duyumsayan, ve tüm direncini yitirmiş justin kadın mizohiziminin başlangıç noktasıdır. Bu Erdemli kadın tek bir anında bile mutluluk duymadığı bir hayatı yaşamaya hüküm giymiştir. Oysa kötü ruhlu kardeşi juliette erkeklerin dünyasının pratiğine ve kodlarına göre davranır. Bu nedenle acı çekmez tam aksine acı çektirir. Fakat, juliette örneği kadınları zincirlerinden kurtarmada yeterli değildir.
Çünkü “ özgür olmayan bir toplumda, özgür kadın bir zalimdir.”
Sade, Juliette'i bitirirken, "felsefe her şeyi söylemelidir," diyordu; bununla birlikte, ancak felsefeyi iyi bilenlerin herhangi bir riske girmeden okuya bileceklerini kabul ediyordu. Kültürün ideali, insanı, her şeyi okuyabilecek ve her şeyi görebilecek yetenekte yapmaktır. Bu yetenekle her şeyi kabul etmek arasında aşılmaz bir adım vardır, çünkü iyiyle kötü arasındaki ayrım kaybolursa toplum da hiçbir şey ayakta kalamayacaktır. Her şeyi okumalı ve her şeyi görmeli, ama her şeyin serbest olduğuna inanmak için değil, gerçeği aramak için: Özgür bir düşüncenin temel güçleri olan bilinçlilik, sağduyu ve insana saygı korunduğu sürece bunun asla sakıncası yoktur.
Alexandrian.
