Selamlar. Nasılsınız? Ben yorgunum! İstanbula geldiğimden beri ailem ile birlikte bir taşınma, temizlik sürecindeyiz. Bunu da aşarız evelallah. Bugün sizlere #psikolojik tarafı ile seveceğinizi düşündüğüm #kayıp kitabının yorumuyla geldim. Ezgi geçirdiği trafik kazası sonrası kendine geldiğinde aklı üç yıl öncesinde kalmıştı. En son hatırladığı her şeyin tam tersi bir dünyaya gözlerini açması, anlattıklarından dolayı sizide çokça etkiliyor. Çünkü kızımız tüm ruhuyla yalnızlık çekerken, bir anda arkadaşları oluyor, ailesinin eksik yanları torpülenmiş ve nefret ettiği kişiler hayatına girmiş... Birde kimsenin bilmediği ama kalpten tanıdığı Ushan karakteri var ki buyrun cenaze namazına.Ben böyle anlatınca kafanız karıştı değil mi? İnanın bende sayfaları ne oluyor yahu? Diye diye çevirdim. Ezgi'nin yoksunluğu içime içime işlerken yapılan her güzel hareket bende yapaylık hissi uyandırdı. Her an bende Ezgi gibi tetikteydim Asilkan konusunda. Yaptıklarını ben sindiremedim ki kızımız oldu ozaman deyip geçsin! Kitaptaki analizler şahaneydi. Ezgi ve iç sesi psikolojik olarak aslında bilmediklerimizden çok bildiğimiz ama önemsiz gördüğümüz detayları gözler önüne serdi.Ushan ve Ezgi bu hüzünlü kitabın en umut vadeden yanıydı. Ki ben onları çok büyük keyifle okudum. Ezgi kesinlikle güçlü bir karakterdi. Güçlü bir kadın yazar, güçlü bir kadın karakter! Severiz.. Kitap bir anda okuyup bitirebileceğiniz türden değil. Bunu söylemeden geçemeyeceğim. Analizleri ağır ve betimlemeler ile harmanlandığı için ben kitabı bölerek ve sindirerek okumayı seçtim. Yazarın her kitabında kendini biraz daha geliştirdiğini görmek beni en mutlu eden bir başka detaydı diyebilirim. Türü sevenlere tavsiyemdir.

KayıpZeynep Sey · Martı Yayınları · 0283 okunma

·

71 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gamze Yılmaz