Gönderi
Gulliver'in Gezilerini okuduğumu hatırlıyorum ama içeriğini hiç hatırlamıyordum. Devler ülkesinde ve cüceler ülkesinde diye iki ayrı kitaptan okumuşumdur herkes gibi çocukken. Yerde yattığını hatırlıyorum cüceler ülkesinde, bir de iplerle bir şeyler çektiğini. Donanmaymış. Devler ülkesinde de bir tarla sahnesi var aklımda. O da çiftçinin onu bulmasıymış. Sıradan bir çocuk kitabıydı. Şimdi ise çok yoğun bir kitap olduğunu düşünüyorum. Bugünlerde okumuş olmam acayip manidar. Kesinlikle hiç bir fikrim olarak almadım elime. Sadece uzun zamandır klasik okumadığımı fark ettim. Okuyayım dedim. Politik kurgu bu kitap. O cüceler cüce değil haliyle devler de dev değil. İnsanlığın olabileceği farklı durumlar. Üç ve dördüncü bölümdeki insanlık ya da yaratıklar da aynı şekilde. Sonunda Gulliver'in geldiği durum ise gerçekten manidar. İnsanlık geriye gidiyor. Şaşırtıcı bir hızla hem de. Bunu bilim ve teknoloji ile ört bas edemiyoruz üstelik. Bu kadar kaygı ve stres altında da daha iyiye gitmeyeceğimiz kesin. Aynı şekilde bunca yalan dolanla da...
Seçtiğimiz kimseler, kendi isteğimizle bizi yönettikçe, kimden korktuğumuzu, kiminle dövüşeceğimizi bir türlü anlayamadığını söyledi...
Merhamet, bir hükümdarda bulunan en değerli erdemdi...
Yalandan nefret etmeyi öğrenmiştim ve gerçek, bana öyle sevimli görünmüştü ki uğrunda her şeyi feda etmeye karar vermiştim.
Başbakan, hiç neşe ya da üzüntü, sevgi ya da nefret, merhamet ya da öfke duymayan bir yaratıktır . Bütün tutkusu zenginlik, iktidar ve ünvan elde etmek için gösterdiği şiddetli bir istekten başka bir şey değildir.
Ama beden ve ruhtan yana bir yığın çarpıklık, bozukluk ve hastalıkları olan bir külçeye rastlayıp, bunun gurura da tutulmuş olduğunu görünce sabrım tükeniveriyor ve böyle bir hayvanla böyle bir düşkünlük nasıl bağdaşabiliyor bir türlü anlayamıyorum.
·
73 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.