Twitter edebiyatın tombala sofrası
Saklı öyküler yazarıyla sohbet…
Sosyal medya, özellike Twitter anlatım şeklini etkiledi diyebilir miyiz? Edebiyat alanında ve siz kendi yazı maceranızda nasıl bir değişim gözlemliyorsunuz?
İnsan, kolay olanı sever. Nükteyi sever. Aforizmaları sever. Hazır cevap olanı sever. Ama bunlar abur cuburdur. Sosyal medyanın kısa yaz, takibi kap; laf sok, sevil düsturları var. Ve en çok emek hırsızlığının yapıldığı yerdir sosyal medya. Siz, bir tweet atayım diye dişinizi sıkıp, onca birikiminizi yardıma çağırırken, el alem kes kopyala yapıştırla iki dakikada sizin onca birikiminizi yerle bir edebiliyor. İlk zamanlar yorumları, yazılanları aşırı ciddiye alır, sohbet ediyoruz zanneder, karşımdaki o cümleleri düşünüp, bedel ödeyerek yazdı zanneder, cevaplar verirdim. Bir duvara tosladığımı gördüğümde, sadece hırsızların ve yankesicilerin arasına düştüğümü anlamam biraz vakit aldı. Twitter'in ebediyatın tombala sofrası olduğunu biliyorum. Oradan bir dergi terbiyesi almış yazarlar, şairler çıkmaz. Orada ancak sustalısı olanlar yaralayacakları saflar ararlar. Zaten az buçuk siyasi tarafınız biliniyorsa, siz tutup Hafız Divanından alınmış gibi şiirler paylaşsanız, Çehov denli öyküler de sunsanız kör okuyucuya bir şey ifade etmez. Hele ki solun sağ, sağın sol olduğu bir ülkede... Tabi bir de mahallemde; edebiyat nasihat ve menkıbe anlatılmak olarak algılandığı için... Twitter, anlatım biçimine evet etkide bulundu: Hoyrat, kaba, bencil, yazılandan çok yazanın rengini ele veren bir körler dövüş alanı oluşturdu. Alıntı yapanların artık alın teri vermediği bir kolaycılık doğurdu.
İyi edebiyattan ziyade saldıran edebiyat besleniyor sosyal medyadan.
··
78 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.