Gönderi
En son ne zaman Doğan Cüceloğlu kitabı okudum biliyor musunuz? Onu kaybetmeden birkaç hafta önce ve gönderi olarak paylaştığımda onu kaybetmiştik. Bir yakınımı kaybetmişim gibi üzüldüm çünkü kocaman bir hazineydi o. Ülkemizin aydınlık yüzlerinden biriydi. Rahmetle analım. Bizlere bu kadar değerli eserler bıraktığı için şanslıyız elbette ama okuyana ve anlayana tabii ki!
Bir kitabını daha sildim listemden ve yine ‘keşke daha çok insan okusa’ dedim. Neden mi?
Öncelikle kendimizi anlamak ve kendimizle yüzleşmek için. Sonra karşımızdakini anlamak ve karşılıklı hatalarımızı birbirimize anlatabilmek için. Kısaca ‘bir hayata dokunabilmek ve kaliteli bir toplum oluşturabilmek’ için.
Kaliteli bir toplum okumayla, anlamayla, iletişimle olur! Bunlar olmazsa etiketler altında ezilen, birbirini hor gören, mutsuz bir insan topluluğundan öteye gidilmez.
Diyor ki; yaralı iç çocuğumuz ve iç ebeveynlerimiz! Nedir bu düşündük mü?
Hani tam bir şey yapacakken, bir yanımız yapmak isterken, diğer yanımız bizi bastırıyor ya işte yaralı iç çocuğumuzun ve iç ana babamızın çatışması diyor.
Hani birbirine etiketler yapıştıran o insanlar var ya diyor, işte o insanlar çocukken etiketlere maruz kalmışlar ve onları iyileştiren olmadığı gibi, kendilerini iyileştirmek için bir çabaları da olmamış diyor.
Bu çaba nedir diyor? Kendinizle konuşmak, okumak, gelişmek diyor!
.
Kitap hakkında çok çok uzun konuşmak ve herkese, gerçekten herkese okutmak isterim. Bundan önce okuduğum #evedönüş ‘e övgüde bulunmuş Doğan Cüceloğlu bu nedenle Eve Dönüş’ten sonra okumam iyi oldu. Onda yerine oturtamadığım şeyler bu kitapla çok güzel yerleşti aklıma, kalbime.
.
Dili sade, anlatımı elbette çok çok akıcı, onun sesinden dinler gibi okuduğum bu kitabı okuma yazma bilen, aklı olgunluğa ulaşmış herkese tavsiye ediyorum. Lütfen okuyun, okutun.
·
36 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.