Çelişkiler...Selamm.İlk olarak kitabı beğendim ve tavsiye ediyorum.Barış İnce kendisi hem gazeteci hem de yazar.Belki de gazateci olduğu için hayatın her yönünün iyi ve kötü olmak üzere çelişkilerinin farkında bu kitapta da hayatın içindeki çelişkilerden bahsediyor.Kitapta on yedi yaşındaki bir çocuğun yaşamın içinde yer alan çelişkileri fark etmesi ve ona verdiği tepkilerden bahsediyor hatta karakterimizin verdiği tepkilerden dolayı deli olduğunu falan düşünüyorlar aslında karakterimiz deli değil sadece çelişkilerin farkında olduğu için sürekli sorular soruyor ve bu yüzden deli olduğunu düşünüyorlar.Yazarın üslubu da bir o kadar güzel ve komik yani tam Türk halkına uygun .
Evet şimdi karakterimizin farkına vardığı çelişkilere biraz göz atalım ...
Herkes görmek istediğini görüyor hayatta. Yolda yürürken dilenenleri görmezler, çile çekeni dost bilmezler. Neşeden çok gam verene yaren demezler, gülerken iyiler de ağlayanı sevmezler. Şatafat peşine giderler de zarafete prim vermezler, gerçeğe düş derler de düşleri gerçek etmezler. Sevapları anlatıp dururlar da günahları bir kenara not etmezler. Seni, beni, başkalarını değil sadece kendilerini bilirler. Bu nasıl bir gözlüktür? Ki her manzara ufka gider de bunlar döner yine aynaları görür.(Sayfa 47)
Bencilliğin hiç değilse medeni cesaret gerektiren bir tarafı olduğunu düşünürüm çoğu zaman. Öyle ya, ‘ben’ diyemeyen insan hep yanında yandaş olsun ister. Misal mikrofon uzatılmış sıradan vatandaş neden soruları yurttaşlar platformunun sözcüsü ya da bir grubun lideri gibi yanıtlar? Biz bunu istemiyoruz! Biz şunu beğenmiyoruz! Biz öbürünü seviyoruz ama berikini sevmiyoruz! ‘Ben istemiyorum!’ desene kardeşim, neden biz? Kim bu biz? Bizcilik… Vasatlar alemindeki son çaresizlik… ‘Biz’ kimdik? Biriyle teke tek konuşurken uzlaşmayı seçen, yanımızda biri varken asla kesilenlerdik.(Sayfa 20)
İnsan kendinde olmayanı sevdiklerinde arıyor. Şişmanlar çelimsizleri güzel buluyor, güçlüler zayıfları, sarışınlar esmerleri, pısırıklar otoriterleri… Kepçe kulaklı olduğu için çocukluğundan beri ezilmiş birinin kepçe kulaklıları güzel bulma olasılığı pek zayıf. Hayran olunan her şey olamadıklarının ve olamayacaklarının bütünü oluyor. İnsan sevgiyi ararken de bencil. Kendini ‘tamam’ hissettiğinde ise daha zor seviyor. İnce eleyip sık dokuyor. Eşinde de bulamadıkları ya da cinsiyet farkından dolayı bulamayacakları varsa, arayışını çocuğunun sırtına yüklüyor. Hayatta olamadığı ne varsa çocuklarında görmek istiyor. Sanki eksikler öyle tamamlanıyor.(Sayfa 58)
İyi okumalar
