Basil Hallward, olduğumu sandığım kişidir. Lord Henry, insanların ben olduğumu sandığı kişidir. Dorian ise belki başka bir çağda benim olmak istediğim kişidir. "Oscar Wilde" Bir ressam, portresi yapılan genç bir adam ve alaycı bir lord arasında geçen ilişkiyi anlatan roman, Ressam Basil’in stüdyosunda Lord Henry ile arasındaki sohbet ile başlar. SPOİLER!! Dorian Gray, sürekli olarak zevk arayışı içinde olan, çok güzel genç bir züppe. Arkadaşı Basil Hallward'ın yaptığı portreyi gördüğünde, her zaman bu ışıltılı gençliğin görüntüsü gibi olmaya ant içer. Dileği gerçekleşir.Dorian Gray yavaş yavaş ahlaksızlığa düşebilir, ama yüzü tertemiz bir şekilde saf kalır. Ancak ruhunun karanlığının bir yansıması olan portre yaşlanır ve yüzünü buruşturur. Alaycı olan Lord Henry Wotton tarafından cesaretlendirilen Dorian Gray, giderek daha ahlaksız bir yaşam sürdürür.Aşkı onu kurtarabilecek genç bir aktris olan Sibyl Vane'i reddeder ve genç kadını intihara sürükler. O andan itibaren Dorian Gray'in kaderi belirlendi: “Kendisi için bir seçim yapma zamanının gerçekten geldiğini hissetti. Ama seçimi çoktan yapılmamış mıydı? Evet, hayat onun için karar vermişti - hayat, ama aynı zamanda hayata dair sonsuz merakı. Ebedi gençlik, sınırsız tutku, ince ve gizli zevkler, vahşi sevinçler ve hatta daha vahşi günahlar: Bunların hepsine ihtiyacı vardı. Utancının yükünü taşıma portresine, hepsi bu. Günahtan günaha, kahraman telafisi mümkün olmayanı işler ve bir öfke nöbeti içinde Basil'i davranışından dolayı kınadığı için öldürür. Ancak Dorian Gray sadece bir cellat değil, aynı zamanda kaderin ve sonsuz gençlik için imkansız arzusunun kurbanı. Ve çaresizlik içinde portreye çarptığında, yüzü birkaç saniye içinde en korkunç görünüme bürünürken, yere yığılan, ölü olan odur. Bana göre Dorian Grayin Portresi onun kendi vicdanıydı,bu yüzdendir ki o her bir günah işlediğinde kendi bedeninde bir değişiklik değilde portrede bozulmalar oldu.Portre(vicdanı) o kadar çirkinleşirki artık onu görmeye dayanamaz ve onu yok etmeye karar verir, Basili öldürdüğü bıçakla portreye bir bıçak saplar... Ne olduğunu merak eden hizmetçiler içeri girdiklerinde portreyi görürler, portre mucizevi gençlik ve güzelliğiyle göz kamaştırıyordu ve yerde smokinli,kalbine bıçak saplanmış bir adam yatırıyordu. Doriyan Grayin bıçağı kendi kalbine saplamasına şaşmamalı... Farklı bir bakış açısıyla; Yaklaşık 134 yıl önce yazılmış bir edebiyat eseri ile günümüz arasındaki bu benzerliği görmek son derece büyüleyici.Bu, bir asır sonra herkesin Dorian Gray'in karakterini anımsatacağı anlamına gelmez, ancak insanlığın asla gerçekten değişmediğini ve bunun türümüzün normalliği olduğunu görmek çarpıcıdır. Kendimizi örnek aldığımız diğerlerinden ayırmamız çok önemlidir, çünkü dünyada her insanın diğerlerinden bir adım geri çekilip bağımsız bir varlık haline gelmesi için yeterli alan vardır. Klişe olacak ama kendin ol, kendini ve fikirlerini gerçekleştir ve kendi deneyimlerini yarat. Vekaleten yaşamak, bir ömrü boşa harcamaktır. İyi okumalar.

Dorian Gray’in PortresiOscar Wilde · Alfa Yayınları · 201873,7bin okunma

·

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Musab Güler