Kitabı okumaya başladığım andan itibaren kendimi olayların içinde buluverdim bazen giriş kısımlarda betimlemeler uzun anlatılır ve kitaba adapte olmak zorlaşır ama bu kitabın daha ilk sayfası beni hemen içine çekti. Okuması kolay oldukça akıcı bir kitap kendimi sanki Agatha Christie romanı içinde gibi hissettim yani o derece başarılı bir polisiye ve gizem kitabıydı… O kadar sürükleyiciydi ki merak duygum bir an bile eksilmedi anlatımın sadeliği ve akıcılığı insanı alıp götürüyor. Kitabın ana karakterlerine değinmek isterim. Burak; hayatta birçok yenilgiye uğramış, acı tecrübeler yaşamış ama bunlarla bir şekilde başa çıkabilmeyi başarmış, en kötü bir durumda bile kızıp öfkelense dahi sonunda ayağa kalkıp yürüyebilen bir karakter zaten böyle olması gerekmiyor mu? Ne yaşarsak yaşayalım sonunda o düştüğümüz yerden kalkmak lazım. Hayat mücadelesini asla bırakmamalıyız. Aysel ise; açık sözlü biri olmasına rağmen son zamanlarda bazı anlamsızlıklar ve belirsizlikler içerisinde yüzen, hayatı sorgulamaya başlayan, belki de kendini yeni yeni keşfetmeye çalışan bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Aslında bazen her insan kendi içinde, zihninde bu tür düşüncelere kapılabiliyor. Olmak istediğim yerde miyim, mutlu muyum, amaçlarıma ulaştım mı gibi düşünceler insanın aklından geçebiliyor. Bu iki karakterin hayatlarındaki en büyük eksiklikleri birbirleriyle karşılaşmamış olmalarıdır. Sonuçta hayat her zaman anlamsız değildir. Yaşama güzellikler katan sürprizler de gelir insanın başına. Umut hep vardır. Ve kitabın bana göre en dikkat çekici karakteri ise; bir seri katil. Çünkü katili bu kadar ilginç kılan şey bilgili ve zeki olmasının yanı sıra oyun oynamayı seviyor oluşu. Her seferinde özlü sözler bırakarak kafa karıştırmaya çalışması. Ve olaylar o andan itibaren komiser katil arasında bir kedi fare oyununa dönüşüyor. Sizde bir dedektifmiş gibi olayı çözmeye çalışıyorsunuz Bu da hikayeye bambaşka bir heyecan katıyor. Aslında Katil, bu adaletsiz dünyada kendi adaletini sağlamaya çalışıyor. İnandığı doğruların peşinden gidiyor. Çünkü “Adalet kavramı” hukuksal olarak işlenen suçların yasalar ve kanunlarca doğru bir şekilde uygulanmasını ifade ederken, felsefik açıdan ise kişiden kişiye değişebilen bir sübjektif olarak kabul görür. Bu sebeple okurken en çok insanı düşündüren soru şuydu: Asıl suçlu kim katil mi yoksa kurbanları mı ? İşte yazar bu sorunun cevabını da biz okuyuculara bırakmış. Yoruma açık bırakılmış. Sonunda her şey bitmiş, olay çözülmüş gibi dursa da bence hikaye yeni başlıyor ve onu da tahminen ikinci kitapta göreceğiz. Bende sabırsızlıkla bekliyorum ve şiddetle okumanızı tavsiye ediyorum.