Ne güzel anlatmışsınız romanı :)) ama ben erken bir vakitte okudum romanı, henüz kendimden uzaklaşmamıştım o yüzden kişiliğime güzel temeller attı diyebilirim ;) kitapların insan ruhuna nasıl nüfuz edeceğini görmüş oldum ve kitap sevgisi de bu yüzden gelişti aslında :) bi bölüm var kitapta, kabileyi ilk ziyarete giderken onu dönüştürdükleri kısım, herşeyini geride bırakması.. o kısım derin izler bıraktı bende. Yapılamayacak, bırakılamayacak zannettiğimiz şeyleri aslında ne kadar da kolay bırakıp soğukkanlılıkla karşılayabiliyoruz diye düşünmüştüm, mızmız bi bebek olmama son vermişti galiba :))