Bir çocuğun gözlerinde babayı görmek Bir üçleme Geçen yıl Aşıklar Bayramını okumuştum Yusuf ve babasının hikayesi....üzülmüştüm,kızmıştım Heves Ali'ye...Yusuf'u dediği gibi "dağa taşa,kurda kuşa türkü yap da,bir evladı ihmal et...duyguların ne kadar gercekti Heves Ali,özgürlüğün arkasına sığınılmış sorumsuzluk ve bencillik sezmiştim. Bir yıl sonra tamamladım üçlemeyi.. Ucunda Ölüm Var.... Babamın bağlaması.. Ağaçlar,kuşlar, töreler,kadınlık ve erkeklik halleri,duygular, aşklar , sevdalar,duyuslar,deyişler,türküler.... ozanlar,Aşıklar. .... Nesilden nesile aktarılanlar.... Az gidip uz gidip bir arpa boyu yol gitmeler.... Başladığın noktaya gelmeler...... Dairenin tamamlanması.... Hem Yusuf'a,hem de Heves Ali'ye üzüldüm üçleme bittiğinde.. Veeee Agıtcı Kadın...dünyanın gamını çeken veee aşk'ı bilengüzel insan.... Yazarın,yazma seruvenini, Üçleme yi yazma sürecinden küçük bilgileri Kemal Varol'un kendisinden dinledim yakın zamanda Kırşehir 2.Kitap Fuarı söyleşisinde..... yazar ve okur buluşmaları ne güzel oluyor..... Okuduklarım neden beni etkiledi bu kadar diye düşündüm bu arada.. anlatılan bizim hikayemiz de ondan dedim sonra....., mekan değişiyor,roman da ki yer ve kişi adları değişiyor ama .....gerçek hayatta o rolü oynayan kişilerin duyguları aynı.... Bir damla ne kadar farklı olabilir digerinden ... Peki kum tanesi farklı mı dır ötekinden... Ya insan, niye farklı olsun doğduğu yer farklı diye... Ya dogdugumuz yer farkli mi baska bir bölgeden.. Eninde sonunda küçük mavi kureyi, gri, puslu ve bulanık bir bataklığa çevirmeye çalışanlarla. Mavi kalması için direnenlerin platformu değil mi... Dünya dediğimiz yer.. Biz mi? Küçük mavi noktanın,Anadolu bölgesinin de sahnelemekteyiz aydınlık ve karanlığın mücadelesini.... Yazarın kalemini sevince farkına varmadan öykünuyorum biraz .... Düz yazı ve şiir in güzel bir uyumu ile okudum üclemeyi.. Okuyun derim,geçmiş ve geleceğin birleştiği nokta biziz çünkü,geçmişin bilgisini sentezleyerek geleceğin aktaracak elek de biziz... "Yoldayken hikayesini dinlemeye tenezzül etmediğim, konuşmasını yarıda kestiğim, ruhundaki yarılmayı öğrenmek istemediğim, derdini umursamadığım babamın eksik, yalnız , yara bere içindeki çocukluğuna bakıp sıfatında ki o iki yalnız çaresiz heceye, kanatlarını kuşlar gibi geniş açan küçük bir harf ekledim ve "hosça kal babam," dedim ilk defa. " Bu cümleler çok acıttı canımı, keşke keşke daha erken anlayabilseydi,ne kadar erken anlayabilirsek o kadar iyi inanın.... Son nefesten sonra, anılarla hesaplaşırken 'hoşça kal baba/anne/eş/sevgili/evlat...." cümlesini bu kadar geç dememek için, en yakınlarınızın gözlerine,derinlerine içindeki çocuğu,o çocuğun yarasını görebilmek icin, iyice bakın ya da acı çeken bir cocugunya da bir hayvanın gözlerine bakın... tanıdık birileri var orada belki de kendimizi buluruz....Anne/babalarına yı anlamak ve affedebilmek adına harika bir anlatım... Kendi yolculuğumuzu tamamlama sürecinde güzel bir ayna tutuyor okura..... Veee bu cümleler, İç Anadolu....daha nasıl anlatılabilir... "Annesi onu kucagına alıp dikkatini dağıtmak icin parmağıyla yanından geçtiğimiz bir yerleri gösterdi."Aaaa bak bak,ne var dışarda !" dedi ama kar etmedi. İç Anadolu o denli çorak ve yalnizdi ki,dışarda çocuğa gösterecek kayda değer hiç bir sey yoktu." Siz hep yazın, biz hep okuruz Kemal Varol Hayatı ve kitapları iyi okumalar

Babamın BağlamasıKemal Varol · Everest Yayınları · 2022937 okunma

·

195 views

Hatice Uğurlutepe

@okudukca2022 ·

29 May 2023 12:23

Filmde güzeldi.Aşıklar Bayramını okuduğumda izlemiştim.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Uğurlutepe