Mikail Balcı bey’in okuma grubuyla okudum. Bana eşlik ettiğiniz için size ve gruptaki arkadaşlara teşekkür ederim, güzel bir deneyimdi benim için. Benim gibi daha önce yeraltı edebiyatı okumadıysanız eğer, kitabı başlarda sevmeyebilirsiniz. Asla bir oturuşta okuyup bitirebileceğiniz romanlardan değil. Ama bir şansı hakkediyor, sizi düşünmeye ve hayatı sorgulamaya itiyor.. Takma isimleriyle

Kinyas ve Kayra; küçük yaşlarından itibaren kendilerini diğer insanlardan soyutlamış, diğer insanların sahip olmadıkları hislere sahip, hatta öyle ki, normal olmayışlarını bile normal bulan, yirmili yaşlara geldiklerinde ailelerini terk ederek ülke ülke gezip Afrika’ya giden, burada şiddet ve zevkten ibaret ilkel bir hayat yaşarken, kimi zaman cinayet işleyerek, kimi zaman uyuşturucu ve silah kaçakçılığı işlerine girerek, bir nevi kana susamış, hissiz, isyankâr, öfke dolu, acıma duygusundan yoksun iki gencin hikâyesi. Onların tek bir amacı vardı; zamanı geldiğinde zihinsel ölümlerini gerçekleştirebilmek.. Hiç uyumayan Kinyas ile hayatta hiçbir şeye bağlanamayan Kayra’nın birbirlerine yazdıkları notlar üzerinden ilerleyen bir hikâye. Kitabın ilk bölümü Kinyas ve Kayra’nın Türkiye’ye gelmesiyle son buluyor. Sonrasında ne mi oluyor? Yolları ayrılıyor ve kitapta ayrı ayrı işleniyor. Biri zihinsel ölümü gerçekleştirmek için planlar kurup onları uygularken, diğeri yeniden doğuşun sancılarını çekerek normal bir insan olma yönünde ilerliyor. Biri zihinsel ölümünü ‘Hiçbir şey yok’ diyerek başlatırken, diğeri yeniden doğuşunu ‘Çünkü burada her şey var’ diyerek başlatıyor. Kitapta sevdiğim detaylardan bu oldu diyebilirim: ‘Hiçbir şey yok’ ve ‘Her şey var’ kavramları.. Kitabın ikinci kısmında Kayra’nın Yolunu okuyoruz. Kayra burada zihnini öldürmekte. O kadar kararlı ki yolundan dönmüyor ve eski karanlık hayatına devam edip, Kinyas’sız yaşamaya çalışıyor.. Son bölümde ise Kinyas’ın Yolunu okuyoruz. Diğer bölümlere göre bunun okuması daha keyifliydi. Çünkü Kinyas’ın seçtiği yolda ilerlemesi bize umut veriyor. Onu kötü etkileyen geçmişinden ve özellikle Kayra’dan kurtulması ona iyi geliyor. Tekrar insan olmanın ve normal yaşamanın mümkün olabileceğini görüyoruz.. İyi düşünülerek yazılmış bir kitaptı bana göre. Okuduğum farklı kitaplar arasında yerini aldı Kinyas ve Kayra. Bu tarz kitaplara ilgisi olanlar okuyabilir.. Kitaptaki en beğendiğim alıntılarla noktalıyorum: **”Hayat, ölene kadar hissedilen zevklerden çekilen acılar çıkarıldığı zaman, geriye kalandır. Hayat = zevk - acı. Sonuç pozitifse, yaşamışsındır hayatı. Negatifse, ölmüşsündür doğduğun gün. Tabii bir de, sıfır ihtimali var. Bu durumda ise, zamanın yetmemiştir hayatı anlamaya. Erken ayrılmışsındır partiden, göremeden sonunu…” (s. 423). ve **”Sahip olduğun gücün ve güzelliğin farkına var…” (s. 396)