Yürümeye devam et... Ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın; bazen düşsen de bazen tâkâtini yitirsen de yılma, yürümeye devam et! Bazı kitapları 1 saatte okuruz, bazılarını 1 günde, bazılarını 1 haftada, bazılarını 1 ayda... Her kitabın sindirilmek için tercih ettiği bir süre var, her okurun idrak edebilmek için seçtiği bir süre ağırlığı var. Bu kitap da bir rehber niteliğinde; düşündüren, sorgulatan, durduran, koşturan... Bir öğretmen gibi aslında. Ve zaten çok kıymetli bir öğretmenin kaleminden. (Hocadansa öğretmen kelimesi daha samimi) Hayat dediğimiz şey bir yoldur efendim, yazarımızın da daima vurguladığı gibi. Bu yolda yolcu evvela kendini tanımalı, sonra yolu ve yolları tanımalı, sonra da kendi yolunu tanımalı. Kendini bilmeyen yolunu bilebilir mi ki zaten? Her insanın kendisine ait bir yol var. Hakikat birdir lakin hakikate giden yollar pektir. "Hakikate giden yol insanların adedincedir." demişti bir üstad. Kendi yolumuzu bir an evvel bulmalı, kendi yolumuza koyulmalı, azığımızı da unutmamalı. Şimdi azık deyince yemek ve su anlaşılır. Doğrudur, yemek ve su yaşam için bir ihtiyaç. Peki bir insanın hayat yolunda azığı yalnızca yemek ve su olursa, başka şeylere ihtiyaç duymazsa bu yolda 'insanlık' vasfını taşımış olur mu ki? Azık dediğimiz şeyin kapsamı pek geniştir, hatta bizim için yoldaştır azık. Yoldaş iyi olmalı ki yol da iyi olsun. Pek dağıttık konuyu, affola. Kitap çok güzel, okuyun derim lakin acele etmeden. Herbir bölümünü hatta herbir kelâmını sindirmek lazım, pratize edebilmek lazım. Kitaptaki devrik cümleler de kulağa çok samimi geliyor. Resmiyetle boğmuyor insanı, sohbet havasında ilerliyor. Sonunda çok güzel tavsiyeler var. Okuyalım bu kitabı ve daha nicelerini... Selametle...

Yürümeye Devam EtFerhat Kardaş · Timaş Yayınları · 2021177 okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Ada