"... bir tarafım, böceklerinden yıldızlarına kadar
kâinatın kalabalığını ve dünyanın dört bucağında
kaynaşan insanları burnumun dibinde hissediyor,
onlarla beraberim, onların içinde; bir tarafım ise
yapayalnız, öylesine yalnız ki bunu, bu hissi öm-
rümde ilk defa duyuyorum; kederden boğuluyo-
rum bazen, bir tarafım boğuluyor, bir tarafım ama
boğuluyor, bunu, bu yalnızlık duygusunu, bu
kahrolası kederi yenmem lazım..."
nâzım hikmet