Gönderi
Hepimize iyi akşamlar dilerim. Güzel bir hafta sonu geçirmeniz dileklerimle. Akşam sonuç ne olursa olsun ülkemizin büyük kısmının ekranlarda seyredeceği mücadele sonrası dostlarımızla uğraşsak da kalp kırmamaya, hele ki birbirimize fiziksel olarak da asla zarar vermemeye dikkat edip özen gösterelim. İyi olan kazansın!
Yayınevinin nasıl böyle kapaklar yaptığını, neleri düşünerek böyle bir kapak fotoğrafı sunduklarını merak ederek başladığım bir kitaptı. Yiğit kimdir ve ahlak nedir sorularını sıkça sorgulamama neden olan bir kitaptır bu kitap. Karakterlere odaklanmanın imkansız, karmaşık ve sıkıcı olduğu ama olaylara odaklanmanın daha ilgi çekici olduğu; Yeşilçam Eşkıya filmlerine yakın bulduğum, macera kitabı olarak tanımlayabileceğim bir roman. O dönem filmleri kafamıza nasıl işlediyse şaşırmadığım, okurken tahmin yapabildiğim, ağırlıklı olarak da tahminlerimin çıktığı bir eser oldu. Köy, köylü, köycülük ve köylülerin birbirine olan düşmanlığı ise en çok gözümüze çarpan konulardan oldu.
Maraz Ali karakteri tanıdık geldi mi? Bir an ‘Acaba, Yoksa’ diye de sorguladım ama sonra ‘Yok Canım’ diyerek geçiştirdim. Yalnızca isim benzerliği olarak kabul ettim. En dikkat çekici kısım Eşkıyalık denilen açıkçası düzen düşmanlığının hayran olunacak bir şey olmadığının altının çizilmesi ve devlet olgusunun savunulması oldu. Bu da Kemal Tahir’in yine farklı bir bakış açısı, romantizm yapmaması, en önemlisi de devlet düşmanı değil sistemi kendine köle edip insanları ve emekleri sömürenlerin düşmanı olduğunun kanıtlarından biri olarak kabul edilebilir. Herkes bizimle aynı düşünmek zorunda değildir. Karı koca arasında bile fikir ayrılığı mutlaka olur. İşin özünde düşünülen şeyler iyi mi kötü mü, faydalı mı yoksa zararlı mıdır bunlara odaklanmak gerekir düşüncesindeyim.
Ağaların birbiri arasındaki mücadele, bir çocuğun yanlış yönlendirme ile gelecekte ne şekil alacağı üzerine eğilim aslında sistematik bir eleştiri yanında psikolojik bir değerlendirme değil de nedir? Burada toplumsal bir mesaj verilir. Hayranlığın huysuzluğa, hainliğe yani kısaca kötülüğe değil de iyiye olması gerektiğini daha nasıl anlatabilirdi ki bir insan... Aynı zamanda bu kitap bir kara mizah örneğidir de bana göre. Karakterler hakkında olumsuz yorumlar yapmak istemiyorum biri gider üstüne alınır bir şey olur durduk yere ama şu kadar söyleyebilirim ki karşılaştığım her karakterde sanki biraz zeka geriliği var gibi. Bu da dikkat çekici noktalardan birisiydi benim için.
En üzüldüğüm ve üzerine düşündüğüm kısım neydi biliyor musunuz? Paranın aslında nasıl bir güç sunduğudur. İnsanların adeta paraya ve parası olana taparcasına tutunmaları beni üzen bir kısımdı. Her dönemde bunun böyle olduğunu görmek geçmiş için beni üzerken gelecek için de umutlarımı adeta köreltiyor. Yine de umudumuzu ve ümidimizi korumaya devam edeceğiz.
Hepimize iyi okumalar dilerim..
·
229 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.