Hakkında tek bir kötü yorum bile görmediğim bir kitaptı. Ben can alıcı bir ters köşe, kafa karıştırıcı bir hikâyesi ve sayko bir yanının olmasını beklemiştim fakat gerilim duygusunu yoğunlaştırmadan dengeli bir şekilde yayarak vermişti. Yoğun olmasını tercih ederdim çünkü beklentim o yöndeydi ama daha az hareketli hâlini de elbette sevdim. Bahsedildiğini gördüğüm ters köşedeyse ne yazık ki şaşıramadım. Beklenti ve deneyimlerin farklılığını düşünerek okuduğum, ters köşe veya çok şaşırmayı vadeden yorumlara saygı duyuyorum tabii. Ben öncesinde bu türde birçok kitap okuduğum ve yapım izlediğim için de olabilir, ama bariz olduğunu da düşünüyorum, o kişi gözümde belliydi. Ortada bir ters köşe çok da yoktu. Şaşırttı mı eh, heyecanlandırdı daha doğru bir kelime seçimi olur fakat ağzım açık kaldı asla denemezdi benim için. Yani ilk olarak hayal kırıklığına uğradığım yönü bu, şaşırtmasını beklerken şaşırmamam oldu. Ek olarak Millie’nin son sayfalarda tanık olduğumuz hırçın kişiliğinin daha özümseterek anlatılmasını isterdim. Bunlar dışında başka sevmediğim bir detay yok. Tür bakımından gerilimden ziyade macera (?) gibi düşünülmesi daha uygun gibime geldi. Gizemi ilk kısımda hissettirse de genel itibariyle ben pek gerilmedim açıkçası. Bir yükselme, kaosun zirveye çıktığı nokta bekledim ama bulamadım. Olaylar takır takır, çok güzel bir şekilde mantığa ve temele oturtularak sırası geldikçe çözüldü. Akışı bozan hiçbir şey olmadı, sürükleyici ve merak uyandırıcılığını hep korudu. Bir şey çıkacak mı diye diye sürekli sayfa çevirtti. Bölümlerin kısa kısa oluşu, olay örgüsünün planlı bir şekilde gidişata yedirilip mantığa oturtarak yazılması güzeldi. Bazen gizem-gerilim kitaplarında her şey son yirmi on sayfada da gerçekleşebiliyor mesela, Hizmetçi’de sindirilmesi için açıkça, atlamadan anlatılması hoşuma gitti. Karakter gelişimi dediğimiz şey de biraz söz konusuydu ve sevdim. Diyalog bir tık azdı ama iç sesler de boğucu değildi. Son sahnesi de heyecanlandırdı. Okuyamama durumundan çıkaracak, gizem ve bir tutam gerilimli bir şeyler okumak isterseniz mutlaka tavsiye ederim. Kesinlikle beğendiğim, sevdiğim bir kitap oldu. Devamını merakla bekliyor olacağım. (Spoilerlı ufak tefek fikirler köşesi: Millie’nin Andy’i onun silahıyla mahvetmesi çok iyiydi. Rahatladım resmen. Andrew’daki psikopatlık yüzde yüz annesinden geçmişti. Andy’nin sorunlu olan çıkacağını tahmin etsem bile işkence yöntemleri, manipülasyon taktikleri vs. olayı ciddiye bindiriş şekilleri beni şaşırttı. Manyaklık seviyesinin bu denli yüksek olduğunu düşünmemiştim. Hem fiziksel hem psikolojik olarak şiddet uygulayıp bundan bariz olarak zevk alıyordu. Ve keşke Enzo, Cece ve Nina’ya katılsaydı… Ben çok shiplemiştim…) 8,5/10 | 4,25/5