Gönderi
Swanlar'ın Tarafı (2017 yılı inceleme yazım)
Seriye başlamadan önce kitap hakkında epey araştırma yapmış, yorumları okumuştum. Bu yüzden akıcı ilerleyen bir roman beklentim olmadı. Ki yavaş ilerleyen, uzun cümlelere sahip, bazen karışık gelebilen ancak Proust'un eşsiz gözlemleri, tasvirleri, bakış açıcısı, psikolojik yaklaşımları, uzun cümlelerinde ki sade anlatımı ile sizi içine çeken doyurucu bir kitap Swann'ların Tarafı.
7 Kitaplık serinin ilk kitabı olan Swannlar'ın Tarafı 3 bölümden oluşuyor. İlk bölümde anlatıcının anılarını okuyoruz. Bu bölümün Proust'un çocukluğundan izler taşıdığı bir gerçek çünkü tasvirler öyle doyurucu, öyle hayal edilebilir ki sanki bu cümleleri kurmak için yaşamış olmak gerekir hissini uyandırıyor. 19.yüzyıl Paris'inde geçen roman dönemin toplum yapısı, aile ilişkileri, resim ve müziğin toplumdaki yeri sanata bakış açısı, gibi birçok konu hakkında bilgi edinmemizi sağlıyor. Kitabın ismini aldığı Charles Swann'dan ve onun Odette isminde bir kadına duyduğu tutkulu hatta belkide saplantı olarak tabir edilebilecek aşktan ikinci kısımda bahsediliyor. Yazarın bu bölümdeki psikolojik tahlilleri gerçekten takdire şayan. Sürekli bir hareketlilikten ziyade duygu durumları üzerinde yoğunlaşan bir bölüm. Üçüncü bölüm ise diğer bölümlere göre daha kısa ve anlatıcının Swann'ın kızına olan aşkından bahsediyor.
Aslında kitap hakkında kendi çıkarımlarım üzerinden yazılabilecek çok şey var fakat her okuyucunun hisleri ve çıkarımları elbette farklı olacağı için bu duygular üzerinde fazla durmayacağım.
Kitabı okurken birçok cümlenin altını çizerek okudum. Uzun zamandır bu kadar doyurucu bir roman okumamıştım. Okuması sabır gerektiren, yavaş ilerleyen bir kitap olsa da mutlaka okunması gerektiğine inanıyorum. Yakın zamanda serinin ikinci kitabını da alacağım. Herkese keyifli bir hafta diliyorum.
Altını çizdiğim bir kaç cümle;
" Sağda solda tek tek otların ucunu tutuşturan görünmez güneşle beslenen ve üzerine bahçıvanın vurduğu bir kazma darbesiyle kutsal toprakların altından gün ışığına çıkmış antik heykellere benzer güvercinlerin konduğu çimenlikte kıpırtısız durur, gözlerimi ufka diker, her an, elindeki ışıl ışıl bebeği güneş kutsasın diye ileriye uzatan heykelin arkasından, mürebbiyesini izleyen Gilberte'in ortaya çıkmasını beklerdim."
"Sadece nicelik açısından bakıldığında bile, hayatımızın her günü eşit değildir. Benimki gibi biraz sinirli mizaçlar, günleri katetmek için otomobillerdeki vitesler gibi farklı hızlarla donatılmışlardır. Tırmanması müthiş uzun süren, yokuşlu, zahmetli günler vardır, şarkı söyleyerek sürekli aşağı kaydığımız inişli günler vardır."
"Her mevsimde, başka bir mevsime ait, yolunu şaşırmış günler bulunur;bu günler, derhal ait oldukları mevsimleri kafamızda canlandırarak, bizi alıp o mevsime götürerek, bize o mevsime has zevklerin arzusunu aşılarlar ve kurmakta olduğumuz hayalleri bölerek, parça parça birbirine eklenen Mutluluk takviminde bir başka bölüme ait olan bu kopuk sayfayı daha öne ya da arkaya yerleştirirler."
·
150 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.