Sait faik
Sait Faik'in yeri bende çok ayrı. Semaver'i okuduğumda oldu ne olduysa. Bedenimi baştan sona bir ürperme ele geçirdi. Koştum durdum evin içinde. Annem ne oldu diye sordu. "Çok güzel bir hikaye okudum" dedim. Sonrasında sindire sindire ilerlemek için her gün bir hikaye okudum o kitapdan. Aşağı yukarı hepsi aynı derecede etkiledi beni.
Burgaz Adası'na gittim Sait Faik'in adası olduğu için. Müzeye çevrilmiş evini ziyaret ettim. Bahçesinden erik ve kiraz yedim. Başka hiçbir yazarla böyle içli dışı bir ilişkim yoktur. Mahalle Kahvesi de uzun bir süredir elimin altında. Kardeşiminmiş daha doğrusu, bizim kitaplıkta duruyor. Eve gelir gelmez sahipliğini üstüme geçirip odama aldım. O günden beri birkaç hikaye okuyordum ama baştan sona okumanın vakti gelmişti.
Kitaba dair çok bir şey söyleyemeceğim yine. Yalnız bir hikayede evindeydi. Evini, odasını ve penceresinin manzarasını gördüğüm için anlattıkları öyle bir belirdi ki gözünümün önünde... Keyiften bayılacaktım.
Yaşamaya ve yazmaya dair içimde uyuyan hisleri uyandırıyor Sait Faik. Yaşamayı sevmeye başlıyorum demek değil bu her zaman. Niye yaşamadığıma üzülüyor buluyorum mesela kendimi. Özeniyorum. Sait Faik'ten dolayıdır bir balıkçı teknesiyle açılma arzum. Bundandır Beykoz'daki balıkçı amcalara gidişim. Beni de götürür müsünüz diye sorduğumda dinlediğim avcı belgesi gerekliliği bilgileri. O balıkçıklarla kahvede oturup kendime üç bardak çay ısmarlattığım gün yaşamış gibi hissetmemin sebebi Sait Faik'tir. Modası geçmiş midir böyle yaşamanın, dünya değişmiş midir çoktan? Bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa beni harekete geçirir Sait Faik, iyi kötü olabilir sonu ama yaşamın içinden geçer yol. 
Mahalle Kahvesi
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.