"Bataklık Çiçeği"
Dönemine göre cesur olduğunu düşündüğüm yazarın okuduğum ilk kitabı olan ‘Bataklık Çiçeği’ yormayan, sıkmayan bir edebi dinginlikle ilerliyordu. Özellikle “Avdet” isimli öyküde savaş-asker ve zenginler için çok yerinde yapılan eleştiri dolu hemfikir bir üslubu bulunduğunu düşünüyordum. Düşünüyordum da ta ki ben de son hikayede feminist damar falan bırakmayana kadar. :) Hiç sevemedim bu öyküyü, sevmemekle birlikte e yazardan geçmiş olacak ben de eleştirdim, buyurunuz;
Bataklık Çiçeği: Güzellik geçicidir... Güzelliğe takılan sığ bakış açısına sahiptir, naçizane...
Bir Kadının Son Mektubu: Bir hayat kadınının oluşum süreci ve içi. “Hayat Kadını” diye konulan bu ad bile anlamlı. Hayatın savurduğu kadın, hayatı bizlere öğretiyor...
İmam’ın Fatma Hanım: Ah o tatlı kediler ah, kuduz muydu Maviş acep? Hem eğlenceli hem hüzün dolu.
Lambo Usta: Eden bulur; köyünü beğenmeyen gider dolaşır en sonunda köyüne döner. :)
Çingeneler: Çingeneler ya da ne? İlgi çekici bir konu, daha doğrusu ilgimi...
İsyan: Sanat ve Sefalet iç içe...
Bağırsak: Hm evet ama buna mecbur kalan hayatlar bunlar, belki de zorlanan, gasp edilen hayatlar... Hayat Kadını gerçek hayatın kadını olabilir mi? Duyarsızlaşmış bir zihin ve beden olmaları o kadınların suçu olmamalı... Hayır, hayır değil!
Şaheser: Paralel giden, sorgulayıcı şuur... Baba, anne, Roza, ölüm...
Bütün Bir Hayat: Saçma ve takıntılı, eden buluyor biraz da çocuk ahh!
Teşrihhanede (Otopsi ve anatomi derslik): Sahipsiz Cenazeler ve Fareler (yeni bir kitap adı bulurum hemen.. :) )
Kurtlar: Zorunlu askerlik ve savaş... Neticeleri, sonuçları, sebepleri, akıbeti sorgulanır birkaç sayfa boyunca...
Avdet (Eve Dönüş): Zenginler, harpteki askerler ve müthiş tezat. Günümüz için bile geçerli “helal olsun” dedirtecek kadar yerinde tespitler. Harpten kaçanlar, harpte yok olup enkaza dönüşenler... Paralı askerler, parasız askerler... Askerlik gönüllü mü olmalı yoksa zorunlu mu? Bir kısmın ve cinsiyetin yapıp diğer bazı “elit” kısmın yapmaması adil ve etik mi? Bu konular geçmiş zamanlarda da günümüzde de sorgulanmalı. Düşman ülke içindeyse askerler nerede? Ne yapıyorlar? Kiminle? Sorular, sorular... Ben de sorular bitmiyor...
Hufre (Çukur): Kadın düşmanı!.. Bir kadın sancısı ya da kuyruk acısı mevcut olmalı... Kendi zayıflığının acısını tamamen kadına yüklüyor. Kendisi, erkekler sütten çıkmış ak kuzu, hepsi birer melek, hı hı kadınlarda her şeyin başı. Cinsel anlamdaki eksiklik ve yetersizliğini kadını aşağılayarak tatmin ediyor. Melek Erkek ha ha ha!..
Bataklık Çiçeği 
Salahaddin Enis
·
162 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.