Tanpınar ve Ahmet Haşim kafa kafaya verip bir roman yazmış gibi. Hisar, okuyucuya, kuşaklarca aşina olduğu görenekleri o naif üslubuyla hatırlatıyor. Kitabın başlarında göklerde tasavvur edilen Çamlıca'yı kitabın sonunda miskin çukurlarda yerle bir görüyoruz. Çamıca sadece bir mesken değil Abdülhak Şinasi için, çamlıca çokça suret. Sohbetini özlediğim kadim bir dostla arayı kapatırcasına bir roman.
