Aradan aylar geçti. Anneme, "anne, solucanlar ağlar
mı? " dedim. Annem endişeyle bir tuhaf baktı yüzüme.
Bu oğlana ne olduysa, aşıdan sonra oldu, dedi komşulara.
Komşunun biri bu gavurlar, aşıydı, süttozuydu,
müslüman çocuklarını delilendiriyorlar, dedi. Annem,
geceler boyu gizlice yüzüme dualar okuyup üfledi,
okunmuş, şerbetli sular içirdi. Bir daha mışıl mışıl
uyuyamadım. Ta ki büyüyüp Yunuslar'ı, Hacı Bektaşlar'ı
tanıyana kadar.