168 syf.
9/10 puan verdi
—————————————————————
Noel arifesinde bir kar fırtınası Kuzey İrlanda ve Büyük Britanya'yı felç eder. Tüm uçaklar karaya oturur, ancak Tom ve Lorna için oğullarını İngiltere'nin Sunderland kentindeki öğrenci evinde griple yalnız bırakmak söz konusu değildir. Tom termoslar, sandviçler, uyku tulumu gibi ihtiyaçları arabasına yükler, feribot geçiş biletlerinin olup olmadığını kontrol eder ve ilerideki uzun yol için yeterli CD'si vardır. Plansız bir kar fırtınası için her şey planlanmıştır. Ancak, hiçbir şey onu pişmanlıklarla dolu bir aile geçmişinin bilinmeyen topraklarına götürmek üzere olduğu yolculuğa hazırlayamaz.
Çağdaş İrlanda edebiyatının en önemli yazarlarından biri olan David Park tarafından incelikle yazılmış Bilinmeyen Ülkede Yolculuk, sorgulatıcı ve yer yer içimizi ısıtan bir baba oğul romanı, bizi sevdiklerimizden ayıran uçurumlarla ilgili düşünmeye sevk eden başarılı bir eser.
«Her şeyin bir amacı olmalı. Öyleyse bana bu yolculuğu yaptıran ne?» S. 1.
Kuzey İrlanda, Belfast. Tom bir fotoğrafçı, Lorna ile evli. Luke ve Lilly adında iki çocukları var. Luke, İngiltere'de, Sunderland'da bir öğrencidir. Noel yaklaşmaktadır. Kar yolları ve havaalanlarını kapatıyor. Luke hasta, yalnız ve eve dönemiyor gibi görünüyor. Baba oğlunu arabayla almakta kararlı.
«Kimi zaman da dizlerime kadar gömüldüğüm derinliklerinden ufku hiç göremiyorum; nereden geldiğimi, nereye gideceğimi bilmediğim, amacı belirsiz bir yolculuğa devam etmek için debeleniyorum.» S. 1.
«Şehir kat kat giyinmiş, soğuğa karşı kıvrılmış uyuyan evsizlerinden birine benziyor.» S. 10.
Kışın kalbine bir gezi, hayatın kalbine, kendi hayatına bir gezi, mesleğinde bir sürü düğün fotoğrafı, aile kutlamaları veya diğer bayram günleri, sadece güzel mutlu çiftler, görüntüde donmuş gülen yüzler var.
«Yıllar geçtikçe inandım ki düğün gününün şatafatıyla evliliklerin uzunluğu arasında bir ters orantı var. Bu teori doğruysa en azından fotoğrafladıklarımın yarısı ilk soğuk rüzgâr eser esmez yıkılmış olmalı.» S. 57.
Trajedi durumunda bile sonsuz mutluluk vaat eden fotoğraflar...
Luke, "...Ona sarılmadım çünkü asla o kadar uzağa gidemeyiz"... Annemle, babamla olmayan siyah beyaz fotoğraf... "İlk Noel olacak, bu yüzden kolay olmayacak..." ???... Ve arka planda Daniel'in ısrarlı sesi...Daniel? "Beni sevdiğini hiç söyledin mi?". Görünür, kaybolur, her yerdedir.
«Belki de sadece modern dünyada herkes kelimelerin önemli olduğunu düşünüyordur.» S. 30.
«Bilinmeyen bir ülkede yolculuk ediyorum. Otomobilin dışındaki dünya karla kaplı, tamamen değişmiş; öyle çok kar var ki her taraf derinlere gömülmüş görünüyor.» S. 38. Kitaptaki bu kısımda Tom'un her şeyin gömüldüğü karın altındaki bir ülkeye yaptığı geziye karşılık geliyor. Yer işaretleri olmayan bu manzaranın görüntüsü, garip, başka, yeni, görsel olarak ancak hayal gücünün hayaliyle ikiye katlanır, kelimelerle tarif edilmesi imkansızdır. Bilinmeyen bir dünyanın bu yeni görüntüsü, bu beyaz yolculukta ortaya çıkan iç dünyasıdır. Ona ulaşmak için mücadele ediyor çünkü duyuları donmuş, bulanıklaşmıştır. Ya Daniel? Bu iç dünyanın bir parçası mı yoksa dışında kilitli mi kalmıştır? Kar her şeyi kapladı, ancak artık onu kapalı tutmaya devam edip edemeyeceğinden emin değil. Onu saklamaya devam edecek kadar içsel güce sahip olmamaktan korkuyor ve karısına yanlış zamanda kendisine rağmen ifşa etmekten korkuyor. Kendini bu karın altına gömmeyi ve her şeyi unutmayı çok isterdi... ya da tam tersine, hatalarını, pişmanlıklarını ve içinde özgür bıraktığı zararlı her şeyi gömmesi onun için daha iyi olmaz mıydı?
Hikayesi çok yavaş ortaya çıkan, psikolojik olarak karmaşık bir hikaye olsa da basit görünen bir kitap. David Park, doğal olarak deneyimlediğimiz ancak bilinçaltımızda kalan hisleri kağıda dökmeyi başarıyor. Ve onların farkına varsak bile, ruh halimizin, ruhsal dengemizin belirleyici faktörleri olmasına rağmen, ne yazık ki geçici psişik koşullar olmasa da, onları nadiren dikkate alırız. Karmaşık aile ilişkileri, hafıza, pişmanlıklar ve sevgi hakkında kristalimsi ve kesin bir düzyazıya sahip, çok yoğun ama çok açık ve dokunaklı bir metin.
«Her şey yanlış, hiçbir şey yerli yerinde değil ve benim bu gidişatı değiştirecek gücüm yok.» S. 10.
«İşler, doğru olduğunu sandığım ile yanlış olduğunu bilmediğim arasında seçim yapmaktan daha karmaşık.» S. 58.
Vücudumuzun ve ruhumuzun yolculukları vardır, çünkü müzik beklenmedik yerlere götürme gücüne sahiptir, zihnimiz tertemiz kar görünce kaçabilir ve zihinsel imgeler, sevdiklerimize dair suçluluk duygumuz, pişmanlıklarımız ortadan kaybolduğu gibi canlı olarak tekrar ortaya çıkar. Ne yapmamız gerektiği ve ne yapmadığımız hakkında itiraf etmemiz gerektiğini düşündüğümüz ve yine de itiraf etmeyeceğimiz şeylerden muzdarip oluruz. İşte böyle. David Park, bunu nasıl yapacağını bilmeyen ve bunun için kendini affedemeyen bir babanın korkunç ve dokunaklı yolculuğunu bize çok iyi anlattığını düşünüyorum.
«Gerçek için asla özür dilemeyin.» S. 18.
Bilinmeyen Şiir
Bilinmeyen Ülkede Yolculuk
David Park
·
146 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.