Firak - H. AKTUNÇ /Özlem niye böyle karanlık?
Şiir,
Dünyanın en eski türü,
Ruhun süreğen hastalıklarının ilacı,
Okuyamama dönemlerinin tedavisi,
Hem yar hem yara.
Hem sığınak hem maphus.
Ne zaman kendim dahil her şeyden uzaklaşsam -kitaplardan bile- kendimi şiir okurken buluyorum. Yorulan ruhuma iyi gelmediği an yok sanki.
Yine öyle bir zaman diliminde karşılaştım 
Firak ile... Hatta canım o kadar sıkkındı ki bir dostumdan uzun bir şiir kitabı önerisi istedim, ancak öyle kendime gelebilirdim. Bu kitap Firak oldu. Onu parça parça okurken kendim de adeta bir yapboz gibi parça parça kendimi buldum.
"Dedi ki: Ara. Arayış, bulamayıştan iyidir bu yalnızlıkta." (s. 324)
Bazen yazarı hakkında hiçbir şey bilmediğin, üslubuna oldukça yabancı olduğun bir kitabı okumak çok daha iyi oluyor. Neyle karşılaşacağını bilmiyorsun. Yepyeni bir tanışıklık. Çoğu tanışıklık da gizemli bir heyecan vermez mi insana? Okudukça keşfeder, keşfettikçe yorumlar, kendi dünyana katarsın. Artık sana yabancı olmaktan çıkar.
"Unutmaya bile mecalin kalmadı.
Uyumaya bile, düş görmeye hiç. Kara budala." (s. 357)
Yalnızca şiir kitapları değil birçok farklı türde eserleri var 
Hulki Aktunç'un. Kendine has üslubu ile birçok ödül almış. Bir yazar için yegâne kıvanç kendi üslubunun sahibi olmak olmalı. Taklitten uzak, olabildiğince kendi... Yer yer sıksa da çoğu zaman sevdim bu üslubu. Farklı bir macera oldu Firak benim için.
Kitap şairin 1989 ile 1999 arasında yazdığı şiir kitaplarından oluşuyor: Toplu Şiirler
-Sır Katibi
-Islıkla Tarihçe
-Adresim Aynalar
-Şarkılar
-İnsan Aşklarının Külüdür
-Istıraplar Ansiklopedisi
-Bir Şeyin Varoluşu
Yer yer düzyazı da eşlik ediyor şiirlere. Ve kimi yerlerde şairin kendi el yazısı... Bunu hep sevmişimdir. Birinin el yazısını okumak karakterini okumak gibi, heyecan verici ve anlamlı...
"Bir sabah uyandığın
Kuşlardan kanatlanıp gidememek ne acı." (s. 340)
Gidememek...
Çağın yaygın hastalığı.
Ulaşımın bu kadar geliştiği yüzyılda çakılıp kalıyoruz hayatlarımıza. Ne bir adım ileri, ne bir adım geri... Değişim yürek istiyor. Ne kadar zorlu olursa olsun kurulu hayatlarımızdan vazgeçemiyoruz. Kanatlanıp gitmek şöyle dursun, emekleyemiyoruz bile. Zor zamanlardan geçiyoruz. Şairin dediği gibi: "Yangın kavmindeniz, ne giysek alev."
"Ah, her şey birbirine değerek eksilmededir." (s. 159)
İnsan da eksilmede... En çok insan. Ne diyordu 
Seda Nida Demir: Kendimizden vere vere azalıyoruz. Azaldık vesselam... Eksildik. O kadar eksildik ki kendimize yetecek bir şey kalmadı. Bir şiirler iyi geliyor. Kim bilir belki bir gün onlar da yetmeyecek.
·
1.493 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Alıntıları sabırla ve ilgiyle takip ettim, bu incelemeden sonra bu kitap artık alınır. ☺
Teşekkürler Mikail Hocam 👏
“Tarihin düğmeleri olduğunu düşündün mü?
İlmikleri de sökülebilir hiç düşündün mü?“ ( s. 318)
“Bizi bu dünyaya çok sert vurdular baba. Oysa mıhlara pas idik. Seslere aks idik. Sözlere yansı. Adımlara ayağ idik. Ayaklara adım…” (s.375)
“Aşk bedeli çoktan dönmüştür başka bedellere
Kalbin mi? Yırtık sayfalardan birinde hâlâ…” (s.281)
Şiir kendimi bildim bileli tutunduğum daldır. Sığındığım limandır. Yar da şiirdedir, yara da.
Hem keser bıçak gibi kanatır hem sarar yaranı. Kimseye anlatamadığını varır ağlarsın bir şairin dizelerinde. Şiir benim için nefestir. Her yerde boğulur şiirde nefes alırım. Şiirler iyi ki var…
Bu kitabı daha iyi bir zamanında okumuş olsan bence bir puan daha alırdı senden. Seni biliyorum iyi dizeyi kaçırmazsın okuduğunun hakkını verirsin. Seninle aynı kitaptan geçmeyi seviyorum dostum. Tavsiyeme değer verdiğin için teşekkür ederim. Emeğine sağlık yine harika bir incelemeydi. ☺️
Teşekkür ediyorum. 8 ile 9 arasında gittim gittim geldim. 😊
1 sonraki yanıtı göster
Ulaşımın bu kadar geliştiği yüzyılda çakılıp kalıyoruz hayatlarımıza . . . 🤌🤌🤌👌👌
Bu cümle ayrı bir mükemmel geldi bana
👍👏👏
Harika bir inceleme olmuş hocam 👏🏻 kıymetli atıfınız için çok teşekkür ederim, kitabımı yâd etmeniz , alıntıları hatırlamanız epey mutluluk verici☺️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.