kitabı ilk nereden kimlerden duydum bilmiyorum ama geçtiğimiz hafta sahafta yolumuz kesişti kendileriyle, ben de ismi tanıdık olduğundan satın aldım. iyi ki de öyle yapmışım. mine söğüt'ün kitaplarına buralarda çok rastlıyorum zaten. bu kitapla birlikte, neden böyle çok gördüğümü de anlamış oldum.
bu kadar akıcı olacağını tahmin etmemiştim. yazarın kalemi çok güzel. başlarken cidden çok tereddüt ettim (vadideki zambak travma etkisi yarattı birazcık) ama daha ilk cümlesini okuduğum anda gerisinin su gibi akıp gideceğini anladım.
adından da anlaşılacağı üzere kitapta beş sevim apartmanı'ndaki 5 farklı kişinin hikâyesi anlatılmış. önce cinperi hikâyeleri, sonrasında gerçek hikâyeleri... hepsinin ortak özelliği de bir şeylerin eksikliğini çekmiş olmaları. bu kendini kimisinde bir anne kimisinde bir baba suretinde gösterse de geneline bakacak olursak bir şekilde sevgi, ilgi eksikliği denebilir. hikâyelerin bu kadar yaşamın içinden olması da insanı biraz afallatmıyor değil.
ben kitabın gidişatında olaylarla bağlantılı olacak, onları açıklayacak şekilde aralara sıkıştırılmış rüya tabirlerini de çok sevdim. buna değinmeden de bitirmek istemedim yorumumu .,.
herkesin zevkine hitap etmeyebilir. içerisindeki hafif hafif kendisini hissettiren gerilimli hava ya da karakterlerin yaşadıkları herkesin okumayı tercih edeceği türden şeyler olmayabilir. ama ben beğendim, yazarın diğer kitaplarına da bakacağım gibi görünüyor. umarım siz de bir şans verir, en azından bu güzel kalemle tanışmış olursunuz.
