Sabahattin Ali
Bazı insanlar Raif Efendi gibi içlerinde sessizce yaşarlar. Siz de öyle değil misiniz? İçinizde kendi kendinize kurduğunuz şehirler ve ülkeler yok mu? Her şey içinizde olup bitmiyor mu? Siz de bazen duygularınızı dışa yansıttığınız zaman yargılanacağınızdan korkmuyor musunuz? İçinizdeki seslerin desibelinin dışınızdaki seslerden çok daha yüksek olduğunu düşündüğünüz anlar olmuyor mu? Cevabınız evetse, o zaman siz de birer Raif Efendi'siniz...
Ben de kendimi bu toplum içinde Raif Efendi gibi yapayalnız - iç dünyamda kalabalık- hissediyorum.
Sabahattin Ali'nin kitaplarında hayattan alınacak derslerin mesajı da vardır. Huzur ve mutluluğun olmadığı, birbirini anlama çabası içinde olmayan insanların bir çatı altında yaşadığı ailede bir ömür tüketmenin ne kadar acı zor olduğunu Raif Efendi'nin sessizliğinden, hafif tebessümlerinden anlamışsınızdır.
Öte yandan dış görünüş ve dışarıdan cıplak gözlerle yasantısına sahit olduğumuz tanımadığımız, anlamaya çabalamadığımız insanlara ön yargı yaklaşmamamız gerektiği mesajını da veriyor Sabahattin Ali. Sıradan gösterişsiz sade bir hayatın, kendimiz olmamız gerektiğinin ince bir mesajını da veriyor kitabın başlarında. Birbirimize gittikçe benzediğimiz, özendiğimiz, yapaylıklarla dolu olduğumuz bu zamanlarda çok değerli bir ileti olduğunu düşünüyorum.
Hayatı yaşamış, bilen görmüş geçirmiş sade yaşantısı olan Raif Efendi'nin, hayatının aşkıyla tanışıp ve bir ömür onunla geçmesi aklında, kalbinde öldüğü son güne kadar onu hatırlaması kitabın büyük ve kısa bir aşk yaşandığının göstergesidir . Sevdiği kadını kendisinden ayıran ölüm Raif efendiyi de yataklara düşürür Raif Efendi'nin kendisini Maria Puder'den sonra hiç önemsemeyişi bu hayatı sadece yaşamak için yaşadığının ve hayattan hiçbir zevk almadığını tek nedeni Maria puderin olmamasıydı.. Zaten yaşamı da onunla anlamlandırmıyor muydu ve bunu da şu satırları ile dile getiriyordu:
" Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı,gene aynı şekilde,fakat her şeyden habersiz,yaşayıp gidecektim. Sen bana,dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin..."
Hayatın, aşkın karşımıza birbirini tamamlayan Raif Efendi ile Maria Puder gibi insanlar çıkarması, kendimiz gibi olmamız sıradan sade gösterişsiz ve özentisiz bir hayatı yaşamamız dileği ile... :) Herkese iyi okumalar diliyorum
