Gönderi
192 syf.
·
Not rated
Konusundan kaçmak isteyip Dili,üslubu kurgusu ile elimden bırakamadığım,çok katmanlı,bol metaforlu,doyurucu,etkileyici,nitelikli,düşündüren ve bir süre etkisinden çıkamadığım edebi bir kitap. Kötülüğü umutsuzluğu hissettirerek okuru içine alan,Varoluşsal sorunlarla boğuşan insanların,toplum içinde çoğu kez görmezden,bilmezden geldiğimiz çabucak unuttuğumuz yokoluş hikayesi.Bittiğinde arkama yaslanıp çektiğim “offff” kitabın etkisi büyüklüğündeydi.Anlatılacak çok şey var,en kestirmesi çok başarılı ve mutlaka okunmalı ancak sağlam bir ruh haliyle:))
ALTINI ÇİZDİKLERİMDEN:
gövdeleri gazete kağıtlarıyla örtülü birilerinden kederli sözcükler yapışmıştı parmaklarına
baş edemediği hayatının ve dünyanın karanlığından kurtulmayı değil de onun bir parçası olmayı yeğlerdi kaybettiği zamanlarda
her insanın baka baka kahrolduğu bir resim vardır.kimi cüzdanında taşır bunu kimi belleğinde
iyi zamanları bile hatırlamanın içinde her zaman korkunç kabuslar vardır.
aklımın çukurlarına düşürdüğü sözcükler yakamı Bırakmaz ve gölgelerinden arta kalan bütün o sesleri susturup sayrılı bir sessizliğe varamazdım. Kendimle kaldığım zamanlarda o kadar çok konuşur anlatırdım ki sessizliğimin azımsanmayacak bir varlığı olurdu;bu onların söylediği her cümleden ve anlamdan daha değerliydi.
yaradana sorardım.Kendinden nefret eden kendini gram sevmeyen kullar yaratarak yaratmaktan da vazgeçmemiş miydi?
Sadece ikimiz arasında bir bağ kurmak için bu denli karışık ve kapalı anlatıyorum’ derdim. ‘Sen anlattıklarımı sahiplenip başka yerlerde sözünü etme diye.Bu kadar kolay yutma diye.Eğer olacaksa ikimizin arasında acıdan bir sezgi,büyüyecekse dinlediklerinin bütün sesleri,sadece bu şekilde anlatmayı becerebildiğim için değil,bu şekilde ancak anlatırsam ikimizin arasında,yalnız ikimizin arasında yaşayacaktır diye...Benim sana anlattıklarımda kendinden bir şeyler bulamayasın diye bu kadar kapalı anlatıyorum
kendimizden başka bir şeye acı çektirmeden insan olamıyor ve unutamıyorduk.
hatıranın da hatırlatmaktan usandığı silinmiş izleri vardır.
aklı olan iyi bir insan olamaz
gündüzler bütün nesneleri görmediğiniz halde ayaklarınızın altına serer,oysa geceler görmeniz gerekenleri gösterir.
herkes içindeki Kitabı okumak ister bu dünyaya.Bazıları ise bu dünyanın kitabını okumaya çalışır kendi kendine.Harflerini sökemeyeceğini anladığında kendini söker yerinden
bir insanı mutsuz etmekte en az mutlu etmek kadar zordur.
geceleri sızılmaya yüz tutmuş masalarda anlatılanların hiçbirinin hüzünle ilgisi yoktur.Anlattıkları saçma sapan ezberlenmiş hikayeleri en çok hüzne yakışmadığı ve anlatmanın özüne aykırı olduğu için sevmiyorum.
hiçbir şeyi merak etmeyen insanı kandırmazsınız
kaçtığı her şeyi bir gün muhakkak yakalıyormuş insan
dalgın gözleri kırık sessizliğe kapamak
insanlar,benzerlerine acı çektirir.
insan kendi ölümünü de başkalarından görerek gerçekleştirirmiş
insanların çoğu hayal kurmalarını gerçekleştirecek her şeyi kafasından silecek kadar zayıftır.
bütün bu cümlelerden kendimizi geri almamızın bir yolu yok mu?
en çok tenhada ölenlerin sesleri silinmez.O yüzden beni unutma.
BALIK BOĞULMASI (beni unutma dörtlemesi ||) / Bora Abdo
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.