zaten hülyalarla geziniyorum bu aralar.
"belki stockholm'de bir banka soymalıyım"
yapıtı da beni hülyaların afsunlu dehlizleri içinde
daha başka hülyalar mahzenine götürdü.
uzun zamandır böylesi sermest olduğum yoktu.
pekâlâ iyi geldi, soluklandı aklı başındalığım.
en âlâ sokak; kendinden geçmektir dedim madem
buna aracı olan bu kitaba bin öpüşcükler!
