Kalbimiz, bazen gözyaşlarıyla dolu olur.
Bazen de kır çiçekleriyle örülmüş bir köprüden geçiyormuşçasına içimizden sevinç huzmeleri dağılır tenha sokaklara.
Hüzün varsa gözlerimizde, sevinçlerimiz içimizin dehlizlerinde gizlenmiştir. Sevinçler meydana çıkınca hüznümüz sığınacak tarumar bir kuytu arar saklı bahçemizde. Mevsimler, göçmen kuşlar gibi gelir geçer hayatımızdan ancak gönlümüzün soğuması, mevsimin kışa evrilmesinden değil hayatın doludizgin yaşanmasındandır.