Önyargı
Merhaba. Önyargı ile ilgili defalarca yaşadığım bir şey anlatacağım. Aynı şeyi farklı insanlarla farklı mekan ve zamanlarda yaşıyorum. 5 senedir güvenlik görevlisiyim. Bundan evvel elimden geldikçe çoğu sektörde de çalıştım. Aynı önyargıyı farklı insanlarla çalıştım ve Allah iş arkadaşlarım ders alsın diye o gün bir şeyler yaşattı ama ders alan oldu mu olmadı mı bilmem. Mesele benim üzerimden yada denk geldiğim birkaç kişi üzerinden oldu. Böyle de Allah kendisini gösteriyor "ben varım. Bana güvenin, ben sizi görüyorum" diyor ama nafile. Allah affetsin bazen bende eften püften bir derde girdiğimde unutuyorum her şeyi. Şuan çalıştığım yerdekilerde dahil iş arkadaşlarımın bana karşı kurgusal bir önyargıları var. Yalnız buna kendilerini öyle bir inandırmışlar ki yanlarındayım veyahutta nöbeti teslim ettikten sonra eve gidiyorum zannediyorlar ki akıllarından geçen saçma şeyi ben her gün yapıyorum ve bunlar benle aynı yerde, aynı hayatı yaşamadıklarını hâlde buna şahit oluyorlarmış gibi. Beyin yalana odaklanıyor. Burada "ben" yazdım ama bu sıfatın içinde aklı selim herkes yatıyor. Kurban olduğum Allah şu birkaç gündür bir şey yaşatıyor: Bir site sakini veyahut çalışanı birkaç gıda ısmarlıyor. İstersek hayvan gibi acıkalım gönül istemiyorsa o gıdaya el bile uzanmıyor. Nöbeti teslim ettiğim sabah benim oturduğum yerin az ötesinde oturan abiyle yolda giderken ilk gün rastgele bir sokağa girdim orada bir esnafın desteğiyle elimdeki erzağı ihtiyaç sahibi bir ablamıza verdim. İş arkadaşım olan abi oradan aydınlandı. Baktı bende önyargılı yaklaştıracak enterasan bir hareket yok. Yardım ettiğim kişiye herhangi bir ters bir şey yapmıyorum. Dün gece de site sakinlerinden birisinin özel şoförü istemediğimiz halde sağolsun birkaç gıda ısmarladı. Onu da gönlümüz istemedi. Bu sefer benim aklımdan ihtiyaç sahibi birine vermek geçmedi. Aksine ben iş arkadaşım alır götürür evde yer diye düşünüyorum. Abi bir bana baktı bir pakete baktı bir düşündü sabaha doğru bana "Aykut al o poşeti arabana koy yarın sabahtan yine aynı gariban kadına veririz" dedi. "Tamam" dedim aldım koydum arabaya. Nöbeti teslim ettikten sonra geçen gün yardım ettiğimiz kadının kapısının önüne gittik bugün sabah baktık esnaf sadece onu tanıyor diye dükkana bakındık esnafı göremeyince yola devam ettik. Abi içerledi "abi merak etme bizim mahalle de yoksulluğunu söylemeyen tomarla insan var. Seni bıraktıktan sonra birinin kapısına koyar yoluma bakarım" dedim. Abiyi yol ayrımına bıraktım az ötede bir amca el etti durdum istediği yere kadar bıraktım. O erzağı amcaya verdim torunlarına versin diye. Sonra bizim abiye mesaj gönderdim "senin erzak amcaya gitti" diye. Abinin belki bana karşı bir nebze önyargısı kırıldı böylece
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.