Gönderi
Tolstoy, "Tüm muhteşem hikâyeler iki şekilde başlar: Ya bir insan yolculuğa çıkar ya da şehre bir yabancı gelir," diyor.
Veda Ederken'de etrafında gezindiğimiz fakat yakınlaşamadığımız, hatta öyle ki adını bile çok sonra öğreneceğimiz ana karakterin hayatını kıran dönüm noktası, okur için pek muhteşem olmayabilir. Fakat karakterimiz için muhteşem görünebilir.
Hasta bir adam, bir sayfiye kasabasında dinlenmeye gelir ve tüm hikâye başlar. Okurken adamımızın sesiyle değil de otelin barında çalışanın, hasta bakıcısının, oda hizmetlisinin sesiyle yakınlaşıyoruz meseleye. Hâl böyle olunca yüzeysel bir anlatımı okuyoruz. Onların izlenimleri, fikirleri, ön yargıları doğrultusunda karakteri tanıyoruz. Hatta bir ara öyle farklı bir yola sapıyor ki adamımız hakkında biz de yanılgıya kapılıyor, yazarın yaklaşımını haklı çıkarıyoruz.
Aslında Onetti, bu kitabıyla bireyden çok, topluma çuvaldızı batırıyor ve sosyolojik bir bakış açısı sunuyor diyebiliriz. Bu noktada adamımızın kasabaya gelmesinden sonra çocuklu bir kadın ve genç bir kızın gelmesini, adamımızla olan iletişimlerini, anlatıcılarımızın fikirleriyle gözlemlememizi sağlayarak insanlar hakkındaki fevri düşüncelerimizin, ön yargılarımızın yanlışlığını gözler önüne seriyor.
Bu esnada bir türlü yanına yaklaşamayıp etrafında dolandığımız adamımız, gün geçtikçe duvarlarını daha çok örüyor, birkaçını indirmek istediği an ise iş işten geçmiş oluyor. Belki o, kendince muhteşem öyküsünü hastalıklı bedeninin kollarına bırakarak yeni bir yol arama niyetinde de olabilir ama sonun nerede onu beklediğini bilemeyiz.
Seslerin karıştığı, bazen Tanrısal anlatıcının da hissettirmeden fikirlerini söylediği Veda Ederken, okumazsanız çok şey kaçırırsınız değil de, denk geldiğinizde yazarın kalemini tanımak istiyorum ama başka kitabı yok, sadece bu var derseniz okuyacağınız bir kitap.
Zira isteyene, okunan her kitaptan çıkarılacak birkaç cümlelik mesaj var.
·
165 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.