Son Sömürge Çocuk / Gerard Mendel
Sağlıklı ve mutlu bir çocukluk, yetişkinliğin temelini oluşturur. Son dönemde popüler kültürün dahi sık işlediği bir konu haline geldi çocukluk. Bu sevindirici bir gelişme ama pratik ve teorik paralel işlemediği zaman bir gelişme kaydetmek güçleşir elbette.
Aslında hepimiz çok iyi biliyoruz ki artık teknolojiye maruz kalma barbarlık seviyesinde. Çocuklarına hatta bebeklerine, neredeyse gözlerini açar açmaz tutuşturdukları telefon, tablet ve PC oyunlarıyla ebeveynler ne kadar da rahat!
Ancak ilk formal eğitim başladığında öğretmenlerinden uyum problemleri bildirimleri alınmaya başlanır. Bu dönem 3-6 yaş arasına karşılık gelir. Çocuk birkaç uyaranla sesli, ışıklı ve hareketli bir ekrana o kadar alışmıştır ki sınıf ortamında sadece oturması bile ona bir azap gelir. Ama velilere göre çocuk normaldir, tüm çocuklar öyle değil midir ki onlara göre.
Oysa doğası gereği çocuğun, yetişkin teknolojik araçlarıyla uyumu mümkün değildir. Anlık bir ilgilenme yaşanır ama sonrasında gerçek dünyayla karşılaşıldığında ciddi uyum problemleri başlar.
Kitap ağırlıklı olarak otorite üzerine olsa da teknolojik barbarlık konunun en önemli ayağını oluşturduğu için benim de oldukça ilgimi çekti. Eğitimbilimsel devrim, otorite, teknolojiyle yozlaştırılan çocukluğun üç bölüm halinde ayrıntılı incelendiği “Son Sömürge Çocuk” özellikle öğretmen, ebeveyn ve psikolojiye ilgili okurlara tavsiyemdir.
#alıntılarım
“ Otorite, yasallıktan değil; geleneksel haklardan doğar.”
“ Tehlikenin kendisi, güce sahip olanların ya da iktidari elinde tutanların her yerde ve her zaman kendi otoritelerini yerleştirmek için otorite eğiliminde olmalarıdır.”
“ Otorite psişik olduğu kadar toplumsal bir olaydır.”
@cemyayinevi 
Şebnem Şanlı @birdahaoku
#sonsömürgeçocuk #cemyayınevi #gérardmendel #otorite #psişik
·
70 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.