Yürek, kirpiklerinin ucunda deyip şöyle devam ediyor Nazım Hikmet, benim bağırasım gelir piraye diye. Onun için büyük kararlar alıp her şeyini bırakan, hapise girmesine ve idam cezası olmasına rağmen sabredip, onu mutlu etmeye çalışan, onu halen ilk günkü gibi seven Pirayesine bu sözler. Ama niçin kuruldu bu sözler, niçin yazıldı bu şiir? Kendi elleriyle kendi ölümünü getirdi Nazım, kendi nefretini doğurdu. Yıllarca o mahpus duvarları bile Pirayenin aşkına engel olmamışken Nazım içerideyken kendisini ziyaret eden Münevver'i görünce yarım kalmış aşkına devam etmek ister ve Piraye'yi tek bir mektupla terk eder. Ne acı değil mi? Bunu ilk öğrendiğimde "Nazım da bunu yapmışsa nasıl aska inanabilirim ki!" demiştim. Münevver de evlidir ancak boş değildir Nazım'a. Bir yola çıkarlar ve Münevver Nazım'ın hapisten çıkmayacağını düşünüp terk eder onu. Nazım da tekrar Piraye'ye donmek ister. Ancak Piraye kabul etmez Nazım'ı. "Piraye öldü aşkından ama yine de dönmedi Nazım'a." dediler sonra. Hiç hak etmeyen biri için bir heves uğruna en güzel duyguları hak eden insanlar hep haksızlığa uğruyor. Bu hikaye her seferinde gözlerimi dolduruyor. Nazım'a çok kızıyorum ama bir o kadar da üzülüyorum. Onu da anlamaya çalışıyorum ama Piraye'yi düşününce çok dokunuyor. Mahvoluyorum adeta. Aniden umutları, emekleri, dünyası yerle bir olan bir kadın var bir tarafta diğer tarafta da aşkın saygı duyulacağını düşünerek ileriyi düşünmeden attığı adımın kendisini uçurumun dibine yuvarladıgi bir adam. Nazım çok haksızlık etti pirayeye ama biz de ona haksızlık ediyoruz gibi. Yaptığı hatanın acısını iliklerine kadar yaşadı eminim. Sevdasını kalbine gömerek, sessizce ölmesiyle ödedi bu bedeli. Ömrünün sonuna kadar bahstemdi Pirayeden. Sessizce yaşadı acısını. Nazım yine sevdi birini. Peki geride bıraktığı kadınlar? Yanlış düşünüyorum belki ama bu aşk değil. İnsan sevdiğini incitmemeye özen göstermeli, el üstünde tutmalı, sevdiği yanında değilken bile ona sadık olmalı, gözü ondan başkasını görmemeli. Bunları yaparsan aşık olursun demiyorum, aşıksan bunları yaparsın diyorum. Karşılıklı olmalı tabi her şey. Tek taraflı hiçbir şey yürümez ve sadece biri harap olmuş olur. Piraye gururlu kadındı ve kabul etmedi Nâzım'ı. Ah Nazım ne diyeyim ben sana. Güzel sevin, çok veya az değil güzel sevin. Sevmeyi bilin. Ne olursa o bana döner diye düşünüp kötü şeyler yapmayın. İnsan kaybetmekten korkmalı. Sanırım o zaman daha çok değer biliniyor. Nazım korkmadı Münevver de öyle. Ortada kalakaldı Nazım. Ama söylediğim gibi daha çok kadın sevdi Nazım. Vesselam.

Nazım Hikmet'in Gerçek Yaşamı 2. CiltKemal Sülker · Yalçın Yayınları · 19879 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.