-İpucu İçerir- Bir Yumak Mutluluk. Kitabın adı bile güzel düşünülmüş aslında. Bazen zor zamanlarımızda bir yumak kadar mutluluk bile bize yetebilir. Neyse gelelim kitaba, Debbie'nin çok sade ve akıcı bir dili var (ve bunu seviyorum) ve okurken zerre sıkılmadım. Birçok insan bu kitaplara pek alışkın olmaz, sürekli daha heyecanlısını ister, aksiyon ister. Bense bu konuda daha düşük bir seviyedeyim diyebilirim, ilgimi çeken bir kitap olsun da, konusu vs. hiç önemli değil. Bu romanda ise Jacqui,Carol ve Alix'ten sonra kursa (çorap kursu) katılan üç yeni karakter vardı. Ve her birinin yaşadığı belli başlı problemler, zorluklar vardı. Bunları ise zamanla ve kurdukları güzel ilişkilerle aşmayı başardılar. Grant'in Bethanne'den boşanmasına rağmen ikisinin sıkça karşılaşması ve bu kadar çok konuşmalarını garipsediğimi söyleyebilirim. Benzer durum bizim kültürümüzde olsa bir daha birbirlerini görmek istemez iki taraf da. Tabi ortada çocuk varsa ayrı. Ondan sonra Elise'ın Maverick'in haline rağmen ona karşı koyamamasına sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Ama söz konusu ölümcül hastalıklar olunca her şey unutulup gidiyor. Aslında hiç değmeyecek şeylerden ötürü birbirimizi kırıp üzüyoruz bu hayatta. En olgun davrananın yine baş karakterimiz Lydia olduğunu düşünüyorum. Brad'ın ondan ayrılma isteğine Cody açısından anlayışla karşılayabilmesi özellikle. Her kadın bunu kolay kolay yapamaz. Ama olumlu düşünebilmeyi becerebiliyor. Ve en küçük şeylerle bile (örgü) mutlu olabiliyor. Ve bunu çevresine de saçıyor. Kitabın sonuna doğru Bethanne'e, Courtney'e ve Matt'a yardım eden kişinin Maverick olacağını hiç tahmin edememiştim. Paul ve Grant değilse Elise olabilir demiştim ama orada özellikle ''Beyefendi'' diye bahsedilmişti. Maverick de ne kumarkeşmiş arkadaş :) Öyle ya da böyle kumar birçok kötülüğün öncüsüdür. Siz, siz olun kumardan uzak durun. Yeri gelir yuvaları bile dağıtır. Bu arada dikkatimi çeken bir diğer nokta ise Carol'dan çok ama çok az bahsedilmiş olması. Alix pastanede çalışıyor ve Jordan ile kilisede gönüllü olarak yardım ediyor, Jacqui ise torununu severken dünya turlarına çıkıyor. Ama Carol'dan sadece bir kez bahsedilmişti, o da evlatlık bebeği Cameron'a bakması. Onun dışında bir kez bile adı geçmedi. Her neyse. Bakalım diğer kitaplarında nelerle karşılaşacağım. Sevgili okurlar, bu seriyi (Blossom Sokağı) sizlere ''Çerezlik'' niyetine tavsiye ederim. Ve yorumumu okurken öğreneceğiniz şeyler için sakın ola pişmanlık duymayın çünkü en tepede uyardım sizleri. Herkese en az bir yumak mutluluk dolu günler dilerim.

Bir Yumak MutlulukDebbie Macomber · Martı Yayınları · 20117,3bin okunma

·

8 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Crossfire