Benim için 2023'ün en etkileyici kitaplarından biri şüphesiz Karlı Bir Gece Vakti'ydi. Kitap 90lı yıllarda 28 Şubat dönemini ve Müslüman bir gencin seküler bir kıza aşık olma imtihanını anlatıyor. Kitabı okurken gerçekten o yıllardaymışım gibi hissettim, kitabı okumaya başladığımda yıllar atmosfer ve şehir belirgin bir şekilde değişiyordu zihnimde. Normalde 90lı yıllardan hep bir sempati ile bahsedilir ama bu kitapta zorluklarına da değinilmişti. Özellikle 28 Şubat döneminde tesettürlü veya sakallı öğrencilerin yaşadıkları, eylem yapanların rastgele hapse atılıp işkence görmesi, travmalar, mücadeleler... Kitapta geçen duyguları hissetmem de tabi ki zamanında bursluluk sınavına ve SBS sınavına Batman sıcağında kaşıntı içinde perukla girmiş olmam da etkili. Veya ortaokulda törenlerde hep sınıfa gönderilmem, katsayı problemi için eylem yapmamız vesaire... Şaşırdığım şey ise kitapta geçen ezgilerin çoğunu biliyor olmamdı. Bu konuda ve eylem bilinci konusunda yetiştiğim Müslüman dernek çevrelerinin çok etkili olduğunu fark ettim ve içten içe bir minnet duygusuna kapıldım. Kitabı okurken sık sık keşke yakın Türkiye Tarihini daha iyi bilseydim diye hayıflandım. Bilmediğim meseleler, siyasetçiler ve öncüler vardı. Aşka gelirsek... Günümüz dünyasında aşkın aldığı halden çok daha başkaydı okuduğum aşk. Zordu bir kere, çok kıymetliydi. Dertti. Dermandı. Gerçekten Esat Zahit'in aşkının ızdırabını ben de çektim. Gitme Kal Bu Şehirde şarkısını onun yüzünden kalbim büzülerek dinliyorum hep. Sadece değerleriyle aşkı arasında kaldığında Musab karakteri kadar olmasa da biraz daha net bir duruş beklerdim. Ama büyük konuşmuyorum arkadaşım sağolsun, öğretiyor büyük konuşmamak gerektiğini. ^^ Spoi Alarmı Musab karakteri her ne kadar bana sert gelse de çok sevdim. Her dernekte vardır öyle bir abimiz veya ablamız. Çok hayatın içinden bir karakterdi, yoksulluğu, mücadelesi ve kitabın sonunda başına gelenler yer yer ağlattı. Esat Zahit'in Hatice'yi İstanbul'da aradığı satırlar, sonra onun aşkıyla ve yaşananlar sebebiyle ağır depresyon geçirdiği kısımlar, Meşe palamuduna bakıp ağlaması, Ahmet Metin'e ağlaya ağlaya içini dökmesi ve en sonunda hastane süreci ciğerimi paramparça etti. Paramparça. Öyle böyle değil. Bir de Esat Zahit'in babasının demans olması meselesi vardı ki, o da beni çok zorladı. Rahmetli dedemde de demans vardı ve Esat Zahit'in babasının her hareketi gözümü dolduruyordu. Kitap mutlu sonla bitti denebilir mi, bilmiyorum. Kime göre, neye göre mutlu son? Yine de Musab'ın sözünün hatırlanması bende hüzünlü bir tebessüme sebep oldu. Beni bu dertlere salan ablama sevgilerimi gönderiyorum.

Karlı Bir Gece Vaktiİsmail Özen · Ketebe Yayınevi · 096 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Joseonlu Okur