Zamanlar
On sekizime daha on iki yıl vardı nefretimin ürününü unutmak için.
Kötü zaman olarak bildiğim ve diğer her yerde iyiliğin gezdiğini düşündüğüm zamanlardı.
Nefreti gördüğüm an, annemin saçı parmaklar arasındaydı.
Yerde yığılan bir dolu hüzün ve bağırış
Damın altında sırtı kanayan bir babam .
Ahmedo' nun keskin bıçağı
oraklar silah sayılmazdı o zamanlar.
Annemin savunmasızlığı taşların altındaydı.
On çift gözyaşı, milyon elem bağrımdaydı.
Beklemekten korkuyu öğrendiğim zamanlar
"Vay " nedirin tanımını bildim yaralı dillerde.
Küfrün caiz olduğunu öğrendiğim zamanlardı.
Kavga, hırsın kabesi
abimin canhıraş aşağıya indiğini öğrendiğim zamanlardı.
Sandık dolu kanlı gömleklerin saklanışı
çeyizin dantel olmadığını öğrendiğim zamanlardı.
Hepsi bir zamanlar oldu lakin " vay" hâlâ kulağımdaydı.
Leyla Yılmaz.
·
693 görüntüleme
Yazdıklarımdan ilk defa bir bütün olarak attım bu şiiri. Normalde içinden geçen sadece bir kesiti yazardım.
Bu anıya dair her şeyi unutmak istedim. Hafızam beni yendi...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.