Rüveyda şiiriyle tanıdım Nurullah Genc'i. "Nasıl bu kadar geç tanırım böyle harika bir şairi" diye çok kızdım kendime. Sevdiğim çok şair vardır ama kelimelerindeki hüznü, aşkı ve acıyı kalbimin her hücresine hissettiren ilk şair diyebilirim.Şiirleri duygu yüklü ve bunu okura çok rahat aktarıyor.Kitabı çok beğendim, duygu seline kapılmak ve sevgi denizinde boğulmak isteyen herkese tavsiye ederim. Kitap benim muhteşem bulduğum Rüveyda şiiriyle başlıyor.Ben de çok sevdiğim bu şiiri ve devamındakileri incelemeye gayret edeceğim. Rüveyda' ya olan aşkının büyüklüğünü şu dizelerle dile getiriyor şair; ... Adını söylemek istemiyorum Her hecesi amansız kor dudaklarımda Her harfine yıllardır şimşeklerle yarıştım Zindanlara karıştım, ölümlerle tanıştım Adını söylemek istemiyorum Rüveyda dediğim zaman Anla ki senin için yürüyor kelimeler Çığlığımın atardamarlarından ... - Rüvayda' ya aşkıyla esir olduğunu, ona devamlı koşan bir alaca atla ifade eder ... Hangi ressamı vurur bilmem, endamın Sarar da benliğimi Ben beni tanımam kaldırımlarda Kafesleri yutan kafese doğru Alaca bir at koşar içimde Zamansız, mekansız nefese doğru ... -Rüveydaya aşkını haykırır; ... Rüveyda , seziyorum; tahammülün kalmadı Ama dur, boşaltayım bütün çığlıklarımı ... - İçini kavuran aşkının sonsuzluğunu ve umutsuzluğunu şu dizelere döker şair; ... At vuruldu; içim paramparça Rüvayda Gölgelerin arasında sakladım kusurumu Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin Ben burda damla damla eriyip akıyorum Yine de bırakamam yerlerde gururumu İstenmediğim yeri usulca terk ederim Hatıra kalsın diye bırakır da ruhumu Mahzun bir derviş gibi boyun büker, giderim ... - Rüveyda'ya Ağıt şiiriyle devam eder şairin yası; ... Bu ağıdı öldüğün için söylemiyorum Sen ölmedin Rüveyda; at vuruldu; ben öldüm Her hamlesi bir tabut bakıslarının Yıkayıp kefenledin; mehtabına gömüldüm ... -Rüveyda,Ben Sendeyim Sen Bendesin Rüveyda şiiriyle sonsuzlukta kavuştuklarını kelimelere döker şair; ... Acı yok intizar yok; eskide kaldı hasret Devrini tamamladı endişe, korku, hayret Buz ve köz tarih oldu; bitti zaman ve mekan Zaman biziz, mekan biz; imkansıza yok imkan Ömrün ne sonundayız,ne de henüz başında Otuz üç yaşındayız,hep otuz üç yaşında İçim sensin bu ilde; dışım sensin Rüveyda Rüveyda,ben sendeyim; sen bendesin Rüveyda

RüveydaNurullah Genç · Timaş Yayınları · 20204,213 okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şükran