Othello, o tutku ve aldatma rapsodisi, beni derinliklerine dalmaya ve insan kırılganlığının gölgeli koridorlarında gezinmeye davet ediyor. Birinci Perde: Esrarengiz Mağribi Bu trajik tablonun eşiğinde, bozkırlı general Othello ortaya çıkar, varlığı parıldayan yıldızlarla bezenmiş abanoz gecesi kadar baştan çıkarıcıdır. Dikenli bir bahçedeki egzotik bir çiçek gibi, zarafeti en seçici gözleri bile büyüler. Yine de, dengeli tavrının altında, çalkantılı bir duygu karmaşası sessizce ikamet eder. Shakespeare burada bizi en asil kalpleri bile çürüten sefil güvensizlikler üzerine düşünmeye davet eder. Perde II: Kıskançlığın Zehirli Tohumu İlk güven tohumlarından kıskançlık otu yeşerir ve bu trajik Cennet'teki yılan Iago, Othello'nun şüphelenmeyen zihnine şüphe zehrini ustalıkla eker. İnsan psikolojisinin üstadı Shakespeare, titiz bir ustalıkla insan ruhunun inceliklerini ortaya çıkarır ve insanı kendinden şüphe ve umutsuzluğun hain diyarına çeken kırılganlığı gözler önüne serer. Perde III: Masumiyetin Ölümü Dram tırmanırken, Desdemona'nın aşkının saflığı, duygusuz ayaklar tarafından çiğnenen narin bir çiçek gibi, üzücü bir kaderle karşılaşır. Othello'nun yüce aşk ve sadakat idealleri, Iago'nun kötü niyetinin ağırlığı altında parçalanır ve Othello'nun zihnindeki fırtına erdemli ve doğru olan her şeyi yutar. Shakespeare'in buradaki eşsiz ustalığı sadece şiirsel ihtişamında değil, aynı zamanda insan kırılganlığını derinlemesine keşfetmesinde de yatar. Perde IV: Trajik Çözülme Othello'nun azabının derinliklerinde, Mağribi kendi felaketinin uçurumuna dalar. Mantığın titrek alevi sönmüş, yerini kendi trajik kusurlarına yenik düşen bir ruhun saran karanlığı almıştır. Kendini dizginleyemeyen fırtına gibi, Othello'nun ıstırabı onu kendi kaderini mühürleyen ve tarihin sayfalarını sonsuza dek lekeleyen korkunç bir şiddet eylemine sürükler. Bölüm V: Parçalanmış Bir Odyssey Son perdede, Othello'nun felaketle sonuçlanan inişi seyirciyi nefessiz bırakır ve paramparça olmuş bir varoluşun yıkıntılarıyla boğuşur. Bu melankolik destanın üzerine ağır perde inerken, kontrolsüz tutkuların korkunç sonuçlarını ve kendi ölümlü sarmalımızın kırılganlığını düşünmek zorunda kalıyoruz. Sözcüklerin büyücüsü Shakespeare, zaman içinde yankılanan ve bize kendi hayatlarımızın üzerinde sallanıp durduğu tehlikeli dengeyi hatırlatan bir insanlık trajedisi örgüsü örüyor. Sonuç: Othello, hain sularda seyreden o kimsesiz gemi, yalnızca bir aşk ve ihanet öyküsü değildir; insanlık durumunun derin bir araştırmasıdır. Shakespeare, kaleminin her bir darbesiyle, derinlik ve karmaşıklıkla dolu karakterlere hayat verir ve bizi kendi ruhlarımızın uçurumuna bakmaya çağırır. Shakespeare'in gizli kalmış alt metnini ortaya çıkarmaya çalıştım. Shakespeare'in Othello'su, insan doğasının yüzeyin altında gizlenen trajik kırılganlığını gözler önüne seriyor. Bu oyun, kontrol edilemeyen tutkuların derin yansımalarını ve erdem ile ahlaksızlık arasındaki çıldırtıcı dansı yansıtan bir ayna, bir ibret öyküsü olarak ortaya çıkıyor. Othello'nun mirası yankılanmaya devam etsin, Shakespeare'in zamansız sanatının amansız gücünün ve insanlık durumuna olan inatçı hayranlığımızın bir kanıtı olsun.

OthelloWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202020.5k okunma

·

1,473 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

neslihan