Börü - Ç. YILMAZ /Senin annen bir melek değil, kahramandı!
"Bir olalım, diri olalım, iri olalım," der 
Hacı Bektaş Veli
Yaşar Kemal İnce Memed'in birçok yerinde "Bire kadar kırmak," deyişini kullanır. Tarih de her fırsatta birlik olamayanların sonunu en açık biçimde göstermiştir.
Uyguriler
Bir türlü birleşemeyen, bir araya gelemedikleri için sürekli kırılan, zalim hükümdarlar tarafından ezilen, yok edilmeye çalışılanlar...
Bu bir var olma mücadelesi!
Bu bir varlığını yok etmeye çalışanlardan intikam alma mücadelesi!
Bu bir varlığını milletinin varlığına armağan etme mücadelesi!
"Canavarlaşmış kralların yönettiği topraklarda öç sadece katliamla alınabilir."
Bir kurt: Börü Han
Bir aslan: Cerdukay
Ve bu iki gücün birleşmesi...
Okurken kimi yerlerde bir Tarkan filmi izliyor gibi hissettim. Türk mitolojisi güzel bir kurgu, fantastik ögeler ile harmanlanmış olarak karşıma çıkmıştı.
Ve yine bir Tarkan filmindeki gibi kurtla birlikte verilen savaş, geçmişin alınan intikamı...
Oldukça akıcı bir eserdi. Sayfaların nasıl akıp geçtiğini dahi fark edemedim. Merak unsuru kendini son sayfalara kadar korudu. Ve her şeyden dozunda vardı. Kahraman tahlilleri yerindeydi.
İlgimi çeken en güzel detaylardan biri de "kadının yeri" oldu. Kadınlar bir çiçek değildi. Kadınlar bir melek de değildi. Ailesi için, milleti için mücadele eden, bu uğurda birçok şeyi göze alan karakterlerdi. Savaşmayı, mücadele etmeyi, plan yapıp uygulamayı bilen karakterler. Erkeğin arkasında olan değil yanında olan karakterler. Türk kültürüne bakıldığında bunun ne kadar yerinde bir anlatım olduğu görülür. Eserdeki Aysera Hatun bunun en güzel örneği. Yeri gelince savaşçı, yeri gelince evdeş...
Eserde Uygurilerin yaşadıkları günümüzde Uygur Türklerinin yaşadıklarını canlandırdı zihnimde. Ve dağınık topluluklara saçılan nifak tohumları Türk devletlerine karşı tarihte yapılan uygulamaları. Börü Han ile Cerdukay'ın başardığı büyük, bir olunca ne kadar güçlü olunduğunu gösteren durum ise: TURAN'ı. O kadar anlamlı izler vardı ki Çin'in ve Rusya'nın uyguladıkları politikaları andırıyordu. Düşmandan gelin almalar, vaatler ile kardeşlerin bir araya gelmesinin önlenmesi, içten yıkma çabaları... Mitik, fantastik ögelerin de eklenmesiyle elimden bırakamadığım oldukça akıcı bir çalışmaydı.
Bu kadar akıcı olay içerisinde duygulanacak bir yeri yine gidip buldum. Eserin sonu oldukça zorlayıcı ve anlamlıydı. Her intikam bir gün alınıyor, ancak bu mücadelede varlığını ortaya koyanların hepsi yolun sonunda var olamıyor. Bir yan, bir insan, bir mutluluk hep eksik kalıyor. Her tamamlanmışlığın içinde bu tamamlanmışlık uğruna kendini feda etmiş bir eksiklik mutlaka bulunuyor.
Ve her şey geçiyor.
Herkes eskiyor.
Kimi erken, kimi geç; herkes bir gün yok oluyor.
Geriye hikayeleri kalıyor.
Kimi şanslı, hikayesi bir ömür anlatılagelecek.
Kiminin üç beş damla gözyaşıyla sanki hiç yaşanmamış gibi bitecek...
Devamı varmış serinin.
Buradan alıp götürmek zor olacak ama hayatta ne zor değil ki?
Varsın bu da öyle olsun.
Hem asıl unutulmayan hep zorlayan yolculuklardır.
·
1,509 views
~~Bir yan , bir insan , bir mutluluk hep eksik kalıyor . Her tamamlanmışlığın içinde bu tamamlanmışlık uğruna kendini feda etmiş bir eksiklik mutlaka bulunuyor. ~~~
Bu cümleleri çok sevdim incelemeniz de öğretmenim .
İçinden cımbızla çekilmiş çok hoş cümleler ...
👏👏👏
Ben de büro diye okudum.🤦♀️
Aklım orda sjsjsjs
Şu ana kadar birçok kitap okudum, ama içlerinde en sevdiğim ve bir çok kere okuyabileceğim bir kitap. Ama sonunda çok ağladığım bir kitap. Börü Han'ın ölümüne ve babası Taragay'ın ölümüne üzüldüm:(
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.