Herkese merhabalar... Sizlere çok severek okuduğum bir kitap ile geldim. Kitap bir mahalle ortamı olunca hele de çocukluk zamanları geçince beni aldı taaaa uzaklara götürdü. Hem içerik, hem anlatım hem de yaşanılanlar ile bize o duyguyu veriyor. Yalnızca kapak konusunda daha farklı olabilirdi diyebilirim. Komşuluk ne güzel şeydi biz küçükken o oyunlar, bahçeler birliktelik nasılda farkı nasıl da özeldi. Bu kitapla o zamanları hatırladım. Keşke çocuklarımda o zamanlarda olduğu gibi bu zamanda da yaşayabilse dedim. Ahh zaman öyle bir zaman oldu ki.... Her karakter kendi şahsına münhasırdı bu kitapta... Temzilik de hastası olacak derecede takıntılı Nermin... Onu öyle bir hikayesi var ki insan okuyunca anlıyor. Onu anlayan bir eşi olduğu için kendi babası bile şükrediyor siz düşünün... Adem sevdiğine kavuşmayı aklını kaçıran adam hala sevdiğinin yolunu gözlüyor. Bu adamın ailesi ise bir insan evladından sonra ölmek ister mi istiyor işte bizsiz ne yapar diye diyor. Bu duygunun tarifi olmasa gerek... Oya'ya bir gün kızı aşkı soruyor. Bilmiyor ki eski sandıklar açılacak. Sanıyor ki babası ile görücü usulü evlendi diye onun aşkı olmadı hiç ama öyle bir yerden geliyor ki o duygular... Yetiştirme yurduna bırakılan ve yıllar sonra annesini bulan ama annesinin alzheimer olduğunu öğrenen bir kadın. Annesinin hikayesini sanki o zamanda gibi ondan dinliyor. Tek mutlu olduğu şey ise aşk çocuğu olduğunu öğrenmesi ve arandığını bilmesi oluyor. O hep sevilse de her zaman şu çocuk olarak anılan yetiştirme yurdunda büyüyen bir küçük kız kalbi taşıyor. Ah annesi bir kez sarılsa kızım dese... Her bölümde verilen mesaj içerdiği anlamlar ile kalbinize dokunacak bir kitap. Her bölüm için bölümlere verilen kapı renkleri harika bir detaydı ve yazılan sözler ise harikaydı...

İnsanlar Kötüydü Çocukluğuma SığındımN. Pınar Aksu · Theseus Yayınevi · 202310 okunma

·

92 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selda Baygu