Dr. Jekyll her insanın bir iyi bir de, derin tutkular ve akıl almaz sinsilikler ile gizlenmiş kötü yanının olduğuna inanıyordu. Diğer insanların hayatlarını utanmadan,çekinmeden ve *Jekyll'a göre* haysiyetsizce yaşadıklarını, kendisinin ise bu şansı bugüne kadar görmezden gelmek zorunda kaldığını ve hatta geri teptiğini düşünür, yaptığı hatalar ve kendince işlediği suçlar için kendini sorgulardı. '' Birçok insan benim kendimi suçlu gördüğüm yanlışları sergilemekten çekinmezdi'' diyor. Sefil hayatı boyunca yaptığı yanlışları sorgulamaktan, gizlemekten ve vicdanının o acı sesini dinlemekten kendini alıkoyamazdı. Bir vakit geldiğinde, yıllarca binbir çaba ile gizleyip bastırdığı o 'kötü' yanının daha fazla sabredemeden ortaya çıkmak istediğini fark etti. -İnsan kendi yaşantısını mesleği, hobileri ve ilgi alanları ile şekillendirir. Dr. Jekyll da tam olarak bunu yaptı; Ortaya çıkmak için çırpınan bu derin arzu üzerine deneyler yapmaya başladı. Tam anlamıyla olmasa da başardı sayılır. Üzerine gecelerce çalışıp binbir zorlukla elde ettiği malzemeler ile ortaya çıkardığı bir ilaç sayesinde, kendini 'durmak bilmez' bir canavara döndürmeyi başardı. Aynı zamanda bu ilaç ile dilediği zaman yaşlı, yorgun ve zengin hobilere sahip saygın bir doktor olan Jekyll'a dönüşebiliyordu. O acımasız canavarın adı Edward Hyde idi. Hyde, onu gören herkesin bir an bile tereddüt etmeden tuhaf bulacağı bir adamdı. Kısa boylu ve atikti. Kara, biçimsiz ve garip elleri vardı. İnsanlar onu herhangi bir şeye benzetemiyordu. Görenlerin tiksinti duymasına neden olan görünüşü, acımasız ve umarsız oluşuna dair ipuçları veriyordu. Bence Hyde, başlı başına bir ana karakter. Onu Jekyll ile birlikte düşünmek imkansıza yakın. Hyde'ın kendi düşünceleri ve içinde olduğu bedeni ele geçirmeye hazır derin arzuları vardı.Jekyll farkında olmadan onu yaratıp en büyük hayranı olmuştu. İnsanlar, yaradılıştan bu yana zıt düştüğü birçok şeyin kölesi olmuştur. Jekyll da böyle oldu. Tabii yine de açıksözlülüğünü yitirmedi. Kendi doğrularını, Hyde'ın doğrularını ve en çok da yanlışlarını açık bir şekilde dile getirdi. Her güzel şey gibi bunun da bir sonu vardı. İlk başlarda bu durumdan haz alsa da daha sonraki zamanlarda ilacın etkisi yitirdiğini ve bilinçli bir şekilde dönüşüm yetisini kaybettiğini görüyoruz. Bunun yanında Hyde zamanla daha da fazla acımasızlaştı. -bir vakit Jekyll, doktor ile Hyde arasında seçim yapması gerektiğinde, doktoru tercih etti- Gün geçtikçe Dr. Jekyll'ın bedenini ele geçiren Hyde, gitgide güçleniyordu. Jekyll bir gün bunların gerçekleşebileceğini sezmiş olacak ki, itiraf mektuplarını yazdı. Hyde'ın doyumsuzluğu Jekyll'ı, onun cehennemden çıkıp gelmiş bir iblis olduğuna her geçen gün daha da fazla ikna ediyordu.Hyde güçlendikçe Jekyll zayıf düşüyordu. Artık birçok konuda kendini suçlamıyor, azap çekmiyordu. Bilinçsiz dönüşümlerinin sebebini anlayamıyordu. Artık umurunda da değildi. İtiraf mektuplarını bitirdi ve mühürledi. Yapması gereken son bir iş kalmıştı.. Mutsuz Jekyll'ın yaşamına son vermek.

Dr. Jekyll ile Bay Hyde'in Tuhaf HikayesiRobert Louis Stevenson · Karbon Kitaplar · 201820bin okunma

·

38 görüntüleme

Doğavekitap

@Dogavekitapankara ·

23 Temmuz 2023 12:04

👏👍 Bu ilgi çekici ve merak uyandırıcı kısa romanı çok beğendim ve acizane yorumladım. #kitapseverlertakiplesiyor #dogavekitap #dogavekitapankara dogavekitap.wordpress.com/2023/07/21/dr-j...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fidan