A Z A L M I Ş
Her selam vereni dostum bilirdim
Tek bir kelamıyla mutlu olurdum
Hatırını sorar gönül alırdım
Giden selam aynı gelen azalmış
Çoğu "Merhaba!" der sohbete durmaz
Derdini paylaşmaz acını görmez
Gönül bahçesine damla su vermez
Muhabbet bağına dalan azalmış
Çıkarı olmazsa aramaz kimse
Lokmalardan bile umarlar hisse
Eğer verdiklerin beleş değilse
Dostluk dergahında kalan azalmış
Sözde modern olmuş kıyafet yırtık
Kimi yarı çıplak kimisi örtük
Kimseden kimseye fayda yok artık
Garip kapısını çalan azalmış
Herkes tembel olmuş bir adım gitmez
Dünya yansa bile aldırış etmez
Gönül bağı boştur bülbülü ötmez
Gülün kıymetini bilen azalmış
Beyazı çıkarıp kara bağlasan
Coşkun sular gibi taşıp çağlasan
Fayda etmez gece gündüz ağlasan
Gözünün yaşını silen azalmış
İnsan şaşırıyor susuyor bazen
Bu nasıl düsturdur bu nasıl mizan
Farklı değil yine hep aynı ezan
Fakat içten namaz kılan azalmış
Tanımaz kendinden başka bir doğru
Bedeninde değil beyninde ağrı
Sanki yanan yalnız kendinin bağrı
Dost ile ağlayıp gülen azalmış
Elinde telefon baş eğik gezer
Görüp selam vermez mesajlar yazar
Moda olmuş evlat babaya kızar
Evinde mutluluk bulan azalmış
Ar etmez her lafa yalan katmayı
Unutur verdiği sözü tutmayı
Bilmiyor gönlünde sevda gütmeyi
Aşkı için dağı delen azalmış
Çakallar çoğalmış aslan firarda
Hilebaz kar eder dürüst zararda
Yüreğim kendine ortak arar da
Kazancını hakça bölen azalmış
Yaşa bu düzende kalmıştır naçar
Bu nasıl dünyadır dost dosttan kaçar
Kendisi doldurur kendisi içer
Dostun bardağına dolan azalmış
Yaşa Eminağaoğlu (Yaşa)
25.02.2020/Aydın
·
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.