İrini genç adama yaklaşarak kulağına fısıldadı: "Biz Müslüman olmaya karar verdik yiğidim." Sunguroğlu hayret ve neşe ile sordu: "Siz mi?" "Evet. Ben ve kocam Lagan Mişöp. Siz gittikten sonra uzun uzun düşünüp bu kararı verdik. Ancak şimdilik gizli tutuyoruz. Yakında Osmanlı tarafına gelip din kardeşlerimizle birlikte oturmak isteriz." "Ama ya başkumandanlık?" "Ne ehemmiyeti var? Babamın anlattığına göre dünya makamları geçici, ahrettekiler daimi imiş." "Evet!.." "Biz birbirimizi o kadar seviyoruz ki yiğidim, saadetimizin daimi olmasını istiyoruz. Onun için Müslüman olduk" Sunguroğlu neredeyse sevinçten bayılacaktı. Ne söyleyeceğini bilemiyordu. İrini tekrar konuşmaya başladı: "Fakat İslâm'ın şartlarını bilmediğimiz için yerine getiremiyoruz. Eğer arkadaşlarınızdan birini yanımıza bir müddet için bırakırsanız sevaba girersiniz. "Tabii bırakırım İrini." "Artık ismim İrini değil." "Ya!.." "Hatice. İlk Müslüman olan muhterem kadının ismi bu imiş. Ben bu ismi çok seviyorum." Şövalye Lagan Mişöp biraz kenarda duruyor, karısının söylediklerini tahmin ettiği için gülerek bakıyordu. Sunguroğlu'nun kendisine yaklaşmakta olduğunu görünce birkaç adım attı. Iki adam, iki eski arkadaş şimdi iki din kardeşi olarak daha sıkı sıkıya kucaklaştılar. Şövalyenin gözleri yaşarmıştı. Durmadan: "Hidayetimize sen sebep oldun yiğidim. Allah senden razı olsun," diye mırıldanıyor, kuvvetle sarılıyordu. Lagan Mişöp, sonra İbrahim ve Köse ile de kucaklaştı. "Hepinizden, hepinizden Allah razı olsun yiğitlerim," diye dua etti. Sunguroğlu gemiye çıktıktan sonra sahildekilere tekrar el salladı. Sonra neşe içinde İbrahim'e: "Nasıl kocaoğlan," dedi. "Şövalyenin Müslüman olması ne güzel değil mi? Bu işte de ticaretimiz bu oldu Elhamdülillah."

Sunguroğlu 3Yavuz Bahadıroğlu · Nesil Yayınları · 2018468 okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şühedâ