Çocuğun durumunun, psikolojisinin kitle için ne kadar görünmez olduğunu sosyal yaşantımızdan iki örnekle anlatmak istiyorum. Bunlardan ilki, altı yıl önceki Gezi olaylarından. Parkta büyük bir çatışmanı beklendiği akşam, insanlar parka normal bir günde parka gider gibi pusetlerle gitmişlerdi. Bebeklerin, iki, üç beş yaşında çocukların, polislerle çevrili o alana bilerek götürüldüğüne gözlerimle şahidim. O dönemin sıradan bir günlük gerçeği haline gelmiş gaz saldınları sonunda gece park alanı boşaltıldığında, iki, üç, beş yaşında çocukların sahipsiz şekilde ortada kaldığını, çocuklar fena halde korkmuş olduklarından konuşamadıkları için isimlerinin ve anne-babalarının da kimliğinin bilinmediğini söyleyen yardım çağrılan dolaşmaya başladı internette. Sadece ve sadece böyle korkunç bir geceye, gaz saldırısına, polisin hayli sert müdahalelerine, anne-babanın polis karşısındaki çaresizliğine şahit olmanm bile bir çocuğun psikolojisini bozmaya yetecek bir travma olduğunu söylememe gerek yok Çocuğun her şeyi misli şiddetiyle duyduğunu, yaşadığını, bir yetişkinin bile kendisini savunmak konusunda aciz kaldığı yerde onun zaten küçük ve güçsüz bedeniyle kendisini çok daha çaresiz hissedeceğini hesap etmenizi rica ediyorum. Bunun üzerine bir de o ortamda yalnız ve savunmasız bırakıldığınızı, normal şartlarda, güvenli bir ortamda dahi bakımına muhtaç olduğunuz anne-babanızın sizi koruyamadığını tüm hücrelerinizle hissettiğinizi, kendinizi birden, size tamamen yabancı insanlarla çevrelenmiş halde bulduğunuzu düşünün. Bir anne-babanın orada olacakları bildiği halde hangi akla hizmetle çocuğunu kendi elleriyle böyle bir cehennemin içine attığına hala akıl sır erdiremiyorum.
Beni daha da hayrete düşüren, hiç kimsenin anne-babaları bu davranışını eleştirmemesi oldu. Internette özellikle aradım. Herkes çocukların anne-babalarına ulaştırılması, en azından kimliklerinin oğrenilmesi, şimdi kimlerin yanında bulunduklarmın bilgisinin yayılması konusunda seferber olmuştu, ama bir çocuğun o gece orada o halde bulunması çok normal bir şeymiş gibi yapıyorlardı bunu.
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.