Yeni bitirdim ve yaklaşık 2 saattir kitabın etki alanı içerisindeyim. Kolay kolay kitaplardan duygulanan biri değilimdir hatta bu yüzden bana duygusuz derler :) Ben de pek inanamıyorum şu an neden böyle oldu. Aslında tahmin etmeliydim çünkü türk edebiyatında en sevdiğim kitap 'Çalıkuşu' romanıdır. Yani başlamadan beklentim yüksekti diyebilirim. Son sayfaya gelince istemsizce duygulandım, hayatın masum bir adamı sürüklediği yolları bizzat onun kendi dilinden okudum. Kitap boyunca içimde bir yerlerde hep Mürşid Efendinin aslında iyi bir insan olduğu fikri vardı fakat yine de ters köşe olmadım değil. Zehra'nın acımasız önyargıları ve en sonunda gerçekleri öğrendiğinde gelen pişmanlık hissi...Acımayı öğrenmesi... Beni en çok Mürşid Efendinin yaşadıkları etkiledi. Bir babanın çocuklarına karşı kendini ezik hissetmesi nasıl bir şeydir? Neden hep hayatlar başkalarının hayatlarına göre şekillenmek zorunda? İnsan neden bu kadar doyumsuzdur? Önyargılar bir ailenin hayatını nasıl karartır? Yanlış evlilik insanın yaşamını nasıl etkiler? Çocuğa küçüklükten aşılanan fikirler onun ileriki yaşamında nelere sebebiyet verir? Hepsinin cevabı kitabın içinde. Buruk olmakla birlikte Zehra'nın duygularına biraz daha yer verilmesini isterdim. Mürşid Efendinin yaşadıklarının Zehraya getirileri ne olacak, hayatını ne yönde etkileyecek bilmek isterdim. Bu kitapta adeta insanlığın karanlık yüzüyle tanışıyorsunuz. Hayata buz dağının görünmeyen kısmından bakmayı öğreniyorsunuz. Önyargılarınızı yıkıp, kendinizi hakiki bir insana dönüştürme yolunda adımlar atıyorsunuz. En önemlisi de; insanlığın en temel duygusu olan acımayı öğreniyorsunuz. Öyle büyük bir keyifle okudum ki... Mürşid Efendi, hep hatırımda kalacaksın.

AcımakReşat Nuri Güntekin · İnkılâp Kitabevi · 202140bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Sude