"Kuşlar düşüp ölüyorlarmış.Düştükten sonra bir insan elini uzatırsa kanadına dokunursa bazen tekrar canlanıyorlarmış. Elini uzatan insan iyi kalpli ise, yerdeki kuşu görebilecek kadar cesursa hem de elini uzatıp dokunabilecek kadar insansa, o zaman iyileşebiliyormuş yaralı kuş.Yoksa iyileşemiyormuş.Bir daha uçamıyormuş yuvası da boş kalıyormuş." Sabahları ötüşen kuşlarla sohbet eder oldum bir suredir okuduğum kitaptan mütevellit..Roman karakterleri ile cok cabuk dostluk kurarim. Bu romanın kahramanları da kuşlar olunca haliyle sesleri de gercek anlamini buldu diyebilirim. *Kus Sesleri ile Direnenler * Zafer Köse'nin 2015 yılında yayınlanan romanıdir.Direnişler, darbeler ve farklı farkli yaşamlar kitaba ilham olmuş .Zafer Köse; Fatsa direnişi, 12 Eylül ve Gezi olaylarına uzanan bir yolculuğa, beyaz yakali genç bir çiftin yaşamı uzerinden kurgulayarak çıkarıyor bizi.Beyaz yakalıların özgürlük arayışları, yükselme çabaları,gelecek kaygıları, hırsları ve mücadeleleri kitabın özünü oluşturuyor.Ayrica fabrikalara ve evlere sinmiş iktidar hevesi, güvence arayışı, başarı düşkünlüğü, Gezi Parkı’nın yiğit ve güzel gençleri, Fatsa’da önceki kuşaklarda yaratılmış sevdalı umut hikayeleri , Mazhar’ın korkunç intikam tutkusu, Terzi Fikrinin dik duruşu romanin belli basli konuları arasinda .Köse'nin kitaplarında, yaşadığımız günde geçmişin İzlerini sureriz mutlaka.Okuyucuyu şimdiki zamandan ve mekandan alıp takvim yaprakları arasında dolaştırmayı sever . Geçmişte yaşanan önemli siyasi, toplumsal olayların olumlu ve olumsuz etkilerini satır aralarına ustalıkla yerleştirir. Bunlari biliyorum cünkü yazdigi tüm kitapları okudum diyebilirim. Kitabin anlaticilari olan Pelin ve Yusuf'un evlilikleri aralarinda gecen diyaloglar, ev ve fabrika hayatları, umutları, beklenti ve kaygıları ayrı ayrı tarih sıralaması ile kendi agizlarindan anlatilmış.Yeliz ise kurgunun bir parçası olarak dost diyebileceğimiz ve Yusuf'un hayatına sürpriz bir sekilde giren bir karakter olmuş.Ara ara Yeliz'in notlari da eski gunlere, sırllara ışık tutuyor ve ben en cok o notları nefes almadan okudum diyebilirim.Bir de kitabın son bölümünden bahsetmeden geçemeyeceğim.Çünku uzun zamandır bu kadar güzel bitirilen bir roman okumamıştım.Kitabın anlatıcılarından Pelin'in gözünden ve gönlünden Gezi Parkındaki kuşlarla ilgili fantastik bir bölümle bitiyor kitap. Buram buram umut, aynı zamanda bolca sevgi, sevinç, iyilik dağıtıyor Pelin "İyi insanlar için iyileşiyor bütün yaralı kuşlar." derken. Velhasil hırs, öfke,nefret, sevgisizlik, ötekileştirme insanlık var olduğu sürece var olacak.Ne geçmişte bitti ne de gelecekte bitmeyecek.Ama bitmeli.Nefretin yerini sevgi, silah seslerinin yerini kuş sesleri almalı. Bir de artık sevmeyi öğrenmeliyiz.Ama önce nefretin ayrıştırıcılığından kurtulmalıyız Zira nefret sevginin yakınlaştırıcı ve birleştirici gücünü yok ediyor . Kuş sesleri bize umudun daima var olduğunu, mücadele ile bu umudumuzu büyütmemiz gerektiğini hatırlatıyor O zaman sevgi dolu, umut dolu daha nice güzel kitaplarda buluşmak dileğimle.Tesekkurler Zafer Köse

Kuş Sesleriyle DirenenlerZafer Köse · Siyah Beyaz Yayınları · 20154 okunma

·

231 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nergis Temur