Anna Karenina, bir insan topluluğunun belirli bir süre için yaşantısını her ayrıntısıyla yukarılardan bir yerlerden hayretle izliyormuşçasına okuduğu, bir yazılı metnin aktarabileceği duygu ve düşüncelerin maksimumum potansiyeli nedir sorusuna cevap vermiş en nadir kitaplardan biri oldu benim için. Tolstoy Anna Karenina'nın tutkulu aşk macerasının yanı sıra otobiyografik bir karakter eklemiş kitabın kurgusuna ki bu karakter çoğu okuyucu için Anna karenina'dan daha fazla sevilmiştir: Nikolay Levin. Kiti'ye olan sevgisi öyle anlatılmıştır ki insan hayatına saf sevginin ne katacağı, maddi hayattan soyutlanıp manevi yaşam süren yalnız biri için sevmenin ve sevilmenin ne demek olduğu okuyan her insanı Levin'e yaklaşmıştır. Levin bu sevginin hayatına kattığı her anlamın bilincinde olarak sevmiştir Kiti'yi, ki bu en zorudur. Anlam arayışları, sevginin hayatı anlamdırmadaki yeri, dini arayış buhranları, Rus toplumunun çektiği sorunlar Levin'in tüm düşünceleri ve duyguları (Aslında bunlar Tolstoy'un görüşleridir.) baş karakter Anna Karenina'dan daha ayrıntılı bir şekilde tasavvur edilmiştir. Kitapta 3 ayrı ilişki anlatılmıştır. Levin-Kiti, Anna Voronskiy ve Dolli-Stephan Arkadyiç. Tolstoy ilk ilişkide sağlıklı sevgiyi, ikincisinde zarar verici hastalıklı tutkuyu, üçüncüsünde ise yalan yapmacıklık ve sadakatsizliği gözler önüne sermiştir. Anna Karenina evliliğinde mutsuzdur, sevgiye açtır ve bunlara dayanılmaz bir ihtiyaç duyduğunu Voronskiy'i tanıyınca anlar. İçinde var olan tüm tutkuyu Voronskiy'e verir ve onun için oğlundan şöhretinden sosyete hayatından onurundan yani her şeyinden vazgeçer inanılmaz büyük bir aşkla tüm hayatını ona bağlar. Eşi Aleksey bir kadını sevme yeteneğinden tamamen yoksundur, yüksek derece bir memur ve hayatının tüm bölümünü işine ayırmış, eşi ve çocuğunu Hristiyanlık görevi olarak gören bir adamdır. Anna'yı içten içe hep küçümsemiş, yok saymış ve onun sevgi ihtiyacına hiç bir yanıt vermemiş, ondan üstün olduğunu her psikolojik savaşta kanıtlamıştır. Anna bu adama karşı gram sevgi duymamış hatta onu aldattığını ve hamile olduğunu söylediğinde onun duyacağı mutsuzluk için hiç pişman olmayacağı büyük bir mutluluk duymuştur. Anna Voronskiy'le beraber yeni hayatına başlamış, oğlundan vazgeçmiştir. Voronskiy'in aşkı ve sevgisi için vazgeçtiği her şey onu öyle buhranlara sürüklemiştir ki, Voronskiy'in aşkının bir gün biteceği, azalacağı veya bu aşkın başka birine verileceği düşüncesi ona dayanılmaz gelmektedir. Kafasında buna öyle inanmıştır ki Voronskiy'le olan her anlaşmazlığı, sonu bu aşkı bitirecek olaylar zincirinin bir başlangıcı olarak görür. Voronskiy Anna'nın çok şiddetli kıskançlık krizlerinde bu düşüncenin yattığını göremez. Anna buhranlarından çıkamaz, intihara sürüklenir. Voronskiy'i cezalandırmak düşüncesi onu intihara itmiştir. Kitapta hiç bir karakter ve durum iyi veya kötü olarak yargılanmamıştır. Tolstoy kendi yarattığı karakter Anna Karenina ölünce günlerce ağlamıştır. Karakterlerin yerine kendini koyabilmek ve anlayabilmek için kesinlikle kitabın okunması gerekir çünkü ruh tahlilleri kitabın çok büyük bir bölümünü oluşturur. Ama bu yoğunluğa rağmen okuduğum en akıcı klasiklerden biriydi. Ana olaylarla ilgisi olmayan konular bile olayın çevresinde çok güzel ve akıcı şekilde hiç sırıtmadan dönüyor. Olay kurgusu şahane bir kitap. Her karakter ve durum yapboz parçası gibi birbirine uyuyor. Kitabı okurken burada bir mantık hatası yok mu dediğiniz hiç bir yer yok. Her karakter bir diğer karakterle dengelenmiş durumda.Her durum ve her insan bir diğerini tamamlıyor, sanki insanları günlük hayattan tutup kitaba koymuşuz gibi doğal bir şekilde oluyor bu. Her kitapseverin özellikle klasik severlerin kitaplığında bulunması gereken, sayfa sayısının sizi korkutmaması gereken,(çünkü bitmesin isitiyorsunuz) zaten bir çok eleştirmen tarafından dünyanın en iyi kitabı olarak lanse edilen Anna Karenina'yı şiddetle tavsiye ediyorum.

Anna KareninaLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Yayınları · 201939.4k okunma

·

189 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cansu Tamanlı