Nur Yüzlü Canım Şeyhim
Bazı şeyleri dil ile, söz ile gerçekten anlatamazsınız. Ne kadar kuvvetli bir hitabetiniz olsa bile, yine de anlatamazsınız. Kalp gözü ile görmek gerek. Kalp gözü ile de anlatamazsınız aslında. Çünkü herkesin kalbinin maneviyatı farklı boyutlardadır. Kimisinin kalp gözü sonuna kadar açıkken, kimisinin kalp gözü körelmiştir. Maneviyat diye bir gerçek vardır; onu besledikçe kalp gözünüz iyileşir, sağlamlaşır. Onu yüksek tutmazsanız körelir ve birçok mucizeyi görememenize sebep olur. Bazı şeyleri anlayamayız fakat gözlerimizin önünde gerçekleşen mucizeleri de inkar edecek kadar şuursuz ve nasipsiz de olamayız.
Yine de dilimin döndüğünce, hitabetimin yettiğince Şeyhimle ilgili birkaç kelam yazacağım buraya.
Veda mahiyetinde bir yazı.
Tüm kalbimle, aklımla, inancımla,
etimle-kemiğimle,
ruhumla ve
ilmimle şahitlik ederim ki
O; GERÇEK BIR ALLAH DOSTU İDİ.
Bakışları OK gibi saplanırdı insanın
yüreğine. Yüzü pür-ü paktı, etkilenmemek
mümkün bile değildi. Çok vakur ve heybetli bir yürüyüşü vardı. Etrafındaki cahillere aldırış etmeksizin Allah’a kulluk ederdi. Sünnet-i seniyyelere tabi idi daima.
Görmeyip bilmeyenler anca konuşadursunlar,
Nurlar yağardı o mübarek çehresinden. İnsanın kalbini titretecek bir güzelliği vardı.
Gerçekten Allah dostu idi, bu sözüm bir uydurma veya Ona tabi olanların sözlerini ve davranışlarını kulaktan dolma bilgi şeklinde taklit mahiyetinde değildir. Bizatihi gördüm, işittim, kalbim tatbik etti.
Mutmain oldu yüreğim tüm bunları apaçık görerek.
Diğerleri gibi klişe sözler sarf etmeyeceğim. Peygamber varisiydi veya Seyyid soyundandı diye. Bunları bilemem asla, kimse bilemez tahminimce.
Yüceltip göklere de çıkaramam hepimiz gibi bir insandı, bir kul idi nihayetinde.
Fakat bir gerçek var ki
O bir Alimdi ve gerçek bir Allah dostu idi.
Onun hürmetine Allah dualarımızı kabul ederdi.
İşlerimiz hep rast giderdi. Mucizeler apaçık önümüze serilirdi. Kalbimiz tatminkârdı hep. Binlerce hamd olsun, bir zamanlar olsa dahi bizi kendisine yakın kullarından eyleyen Allah’a. Her ne kadar o kutlu yoldan sapmış olsak da maneviyattan hâlâ dahi tamamen uzaklaşmış değiliz.
Allah Hidayet nasip etsin hepimize.
Buna gerçekten ihtiyacımız var.
Tüm samimiyetimle söylüyorum sıradan bir insanın
beni terketmesi hiç etkilemez beni. Bu en yakınım
bile olabilir, etkilenmiyorum yine de.
Fakat alimler bu dünyadan göçüp gidince ben
hakikaten kendimi çok yalnız hissediyorum.
Gerçek yalnızlık o zaman sarıyor tüm ruhumu Baştan başa.
Boşuna demiyorlar “alimlerin ölümü, alemlerin ölümü
gibidir” diye.
Her terkediş ruhumuzdan birşeyler alıp
götürüyor.
Her terkediş Öte Alemlere biraz daha Özlem duymamıza sebep oluyor.
Her terkediş biraz daha sarsıyor benliğimizi.
Ebedi sonsuz cennet yurdunda yeniden buluşmak duasıyla Nur yüzlü canım Şeyhim. Çok müteessirim, çok özleyeceğim Nurlu güzel yüzünü .😔
Seyyid Abdülbaki El-Hüseyni,
kutlu olsun Allah’a kavuşman…🌹🙏🏻
Makamın Âli,
mekânın cennet bahçesi olsun inşallah…
·
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.